Dakini

An sarong ḍākinī (Sanskrit: डाकिनी; Tibetan: མཁའ་འགྲོ་མ་, Wylie: mkha' 'gro ma, THL: khandroma; Mongolian: хандарма; Chinese: 篍in: 篍lit. 'langit-going na ina'; ay isang uri ng diyosa sa Hinduismo at Budismo.[1][2]
An konsepto kan ḍākinī medyo nagkakaiba depende sa konteksto asin tradisyon. Halimbawa, sa mga naenot na teksto nin Hindu asin esoterikong Budismo sa Sirangan na Asya, an termino nangangahulugan nin sarong rasa nin mga demonyong babae na nagkakan kan laman asin/o mahalagang esensya nin mga tawo. Sa literaturang Hindu Tantric, an Ḍākinī iyo an pangaran nin sarong diosa na parating inaasosyar sa saro sa anom na chakra o an pitong pundamental na elemento ( dhātu ) kan hawak nin tawo. Sa Nepalese asin Tibetan Buddhism, mantang, an 'ḍākinī' ( kadunungan man na ḍākinī ) pwedeng magtukoy sa parehong kun ano an pinakamarahay na iladawan bilang mabangis an itsura na babaeng pagkatawo nin naliliwanagan na enerhiya, asin sa mga babaeng tawo na may sarong kantidad nin espirituwal na pag-uswag, na parehong makakatabang na magpoon nin pag-aling-aling sa Tantric.
Sa Hapon, an mga ḍākinīs – na kapot sa tradisyon kan Budismo sa Sirangan na Asya na nasakop asin nakombertir sa Budismo kan buddha na si Vairocana sa irarom kan pangaran kan diyos na si Mahākāla ( Daikokuten sa Hapon) – sa kahurihurihi pinagsararo sa sarong dios na inaapod Dakiniten (輍泞弰泞吒枳尼天, o 荼吉尼天), na, pagkatapos na magin sinkreto sa katutubong diyos-dios sa agrikultura na si Inari, nagin konektado sa ikonograpiya kan sora ( kitsune ) na asosyado sa huri.
Etimolohiya
[baguhon | baguhon an source]An terminong Sanskrit na ḍākinī konektado sa ḍīyate, "maglayog", siring sa uḍḍayanam (na boot sabihon "paglayog"). An Tibetan khandroma ( Tibetano: མཁའ་འགྲོ་མ་, Wylie: mkha' 'gro ma
Sa Intsik, ḍākinī pigtranscribe mayormente bilang 荼枳尼 ( pinyin ), 荼吉尼 ( pinyin ), o 吒枳尼 ( pinyin ); an iba pang bakong gayong komun na alternatibong transkripsyon kabali an 陀祇尼 ( tuóqíní ), 吒祇尼 ( zhāqíní ), 吒幾爾 ( zhājǐěr ), asin 拏吉尼 ( nájíní ). Ini pigtatradusir man bilang 空行母 ( pinyin ), sarong calque kan terminong Tibetan. Sa Hapon, an mga transkripsyon na ini gabos binabasa bilang dakini ( katakana : ダキニ; man ダーキニー, dākinī ). [3][4]
Sa Hinduismo
[baguhon | baguhon an source]
Bilang mga demonyo
[baguhon | baguhon an source]Sa nagkapirang pasahe sa literaturang Hindu Purāṇic, an mga ḍākinīs ilinaladawan bilang mga demonyong parakakan nin laman sa tren kan diosa na si Kālī . Halimbawa, sa Shiva Purāṇa (2.2.33), si Vīrabhadra asin Mahākāḷī sa pagboot ni Shiva nagmartsa laban ki Prajapati Daksha na kaiba an Siyam na Durga asin an saindang makatatakot na mga katabang, na iyo an "Ḍākinī, Śākinī, Bhūtas, Pramat Guhas, Guhas, Kūṣmāṇḍas, Parpaṭas, Caṭakas, Brahma-Rākṣasas, Bhairavas asin Kṣetrapālas." Sa Brahmāṇḍa Purāṇa (3.41.30), nahihiling ni Paraśurāma an mga ḍākinīs sa mga retinue ni Shiva ( gaṇa ) sa Bukid Kailash .
Sa Bhāgavata Purāṇa (10.06.27–29), pagkatapos na gadanon kan hoben na Krishna an demonyong si Pūtanā, an mga babaeng paraataman nin baka ( gopis ) kan Vrindavan naggigibo nin mga rito nin pagprotehir tanganing mapagdanay siyang ligtas sa danyos sa maabot na panahon. Sa katapusan kan ritwal, sinda nagdedeklara:
The Dākinīs, the Yātudhānīs, the Kūṣmāṇḍas, the infanticides, the goblins [Bhūtas], the Mātṛs, the Piśācas, the Yakṣas, the Rakṣasas, the Vināyakas, Kotarī, Revatī, Jyeṣṭhā, Pūtanā, and other Mātṛkās, Unmāda, Apasmāra, and other devils inimical to the mind, the body and the senses, and other evil omens and calamities dreamt of, and the slayers of the old and the young,—may these and all other evil spirits be destroyed, being terrified at the recital of the name of Viṣṇu.[lower-alpha 1]
Bilang sarong diosa
[baguhon | baguhon an source]An ibang mga teksto mantang minalataw na naggagamit nin 'Ḍākinī' bilang pangaran nin sarong diosa. Sa Lalitopākhyāna ("Narrative of [the godess] Lalitā ") na seksyon kan Brahmāṇḍa Purāṇa, si Ḍākinī saro sa mga diyos na nagbabantay sa karwahe kan diosa na may lalawgon na baboy na si Daṇḍanāthā, saro sa mga heneral kan Lalitā.
Seven deities called Dhātunāthās were stationed in their respective places beneath the same step. They were Yakṣiṇī, Śaṅkhinī, Lākinī, Hākinī, Śākinī, Ḍākinī and (another) Hākinī who had the united (and combined) forms of all of them. All these demonstrated the exploits of their mighty arms. They appeared ready to drink (i.e. destroy) all living beings and the Earth. They drank and consumed the seven Dhātus, essential ingredients, of the body (viz. the blood), skin, flesh, fat, bones, marrow and the semen of enemies. They had hideous faces. With their harsh leonine roars they filled ten-quarters. They were called Dhātunāthās and they were the bestowers of eight Siddhis beginning with Aṇimā (minuteness).
They were experts in deluding, slaying, paralysing (stupefying), striking, swallowing, and exterminating the wicked Daityas. In regard to those who are habitually devout, they were competent to annihilate all adversities. They were called Dhātunāthās (since) they were present in all Dhātus (essential secretions of the body).[5]

An sarong kapitulo na nagdedetalye kan paagi nin pagsamba sa diosa na si Kubjikā na yaon sa Agni Purāṇa nagtutukdo na an mga diosa na "Ḍākinī, Rākinī, Kākinī, Śākinī, asin Yakṣiṇī dapat na sambahon sa anom na direksyon (na naghahale) sa amihanan-sulnupan."
Sa literaturang Tantric, an Ḍākinī an diosa parati na inaasosyar sa saptadhātus (an pitong pangenot na mga elemento kan hawak nin tawo) o an anom na chakras . An Kubjikāmata Tantra halimbawa nag-eenumera nin pitong yoginī na mga diyosa (Kusumamālinī, Yakṣiṇī, Śaṅkhinī, Kākinī, Lākinī, Rākinī, asin Ḍākinī) na sa sainda an paragibo nin ritwal simbolikong nagdodolot kan saiyang mga tulang, semilya, laman, laman, dugo asin kublit, sunod-sunod. An haros magkaparehong lista nin mga diosa makukua sa sarong huring teksto na kabali sa parehong tradisyon, an Śrīmatottara Tantra : digdi, an mga pangaran na nakalista iyo an Dākinī, Rākinī, Lākinī, Kākinī, Śākinī, Hākinī, Yākinī asin Kusumā. An saro pang kapitulo sa Kubjikāmata Tantra naglista nin duwang pagkasunod-sunod nin anom na diyosa, na itinalaga sa lambang saro sa anom na chakra: an enot nagpaparisa kan malikhaing "norteng kurso" kan anom na chakra, poon sa ājñā pababa sa ādhāra, mantang an huri – na binibilog kan Ḍākinī, Rākinī, Kākinī, An Śākinī asin Hākinī – nangangahulugan kan mapanlaglag na "kurso sa timog", sa baliktad na pagkasunod-sunod.
An mga huring tekstong Tantric arog kan Rudrayāmala Tantra pigbibisto an Ḍākinī, Rākinī, Lākinī, Kākinī, Śākinī asin Hākinī na may anom na chakra, an dhātus asin an limang elemento kaiba an isip . An obrang ini nag-aasosyar ki Ḍākinī sa mūlādhāra chakra, Rākinī sa svādhiṣṭhāna, Lākinī sa maṇipūra, Kākinī sa anāhata, Śākinī sa viśuddhi, asin Hākinī sa ājñā . An Śrīmatottara Tantra nagbubugtak ki Kusumamāla (mayo sa Rudrayāmala Tantra ) sa mga bitis, mantang an ibang mga teksto nagbubugtak nin sarong pigura na an pangaran Yākinī sa lebel kan sahasrāra .
Sa Budismo
[baguhon | baguhon an source]Bilang mga parakakan nin laman
[baguhon | baguhon an source]
Sa sarong kapitulo na nagtutuyaw sa pagkakan nin karne sa Laṅkāvatāra Sūtra, si Gautama Buddha nagtutukdo sa mga dākas asin ḍākinīs – na ilinaladawan bilang "mga makatatakot na parakakan nin laman nin tawo" – bilang an mga aki kan karniboro na si Hadeng Kalmaśapada ("Spotted Feet"), na namundag an sarong tawong leon pagkatapos na makipag-agom sa sarong tawong hade.
Sa Budismo sa Sirangan na Asya, an mga ḍākinīs mayormenteng midbid sa paagi kan istorya kan saindang pagsakop kan anggot na diyos na si Mahākāla na makukua sa sarong komentaryo sa Mahāvairocana Tantra (midbid man bilang Vairocanābhisaṃbodhi Sūtra ) kan monghe kan dinastiyang Tang na si Yiing Xing . Susog sa istorya, an buddha na si Vairocana, na nagmamawot na pugulan an mga ḍākinīs sa pag-agaw nin mga tawo, nagkua nin porma ni Mahākāla, inapod an mga ḍākinīs sa atubangan niya, dangan hinalon sinda gabos, na nagdedeklara na papaluwason niya sinda sa kondisyon na sinda mag-ontok sa paglamon nin laman nin tawo. Kan an mga ḍākinīs nagreklamo na ini magdadara sainda sa gutom, si Mahākāla bilang sarong konsesyon nagtugot sainda na konsumohon an mahalagang esensya kan mga nagadan na tawo na midbid bilang 'human yellow' (人黄, pinyin : rénhuáng, Hapon: jin'ō / ninnō ) – an elusive substance, as sive, anom pito, o sampulong tipasi na nakakaagid sa mga tipasi nin millet, dewdrops o white jade ) na pigtutubodan na makukua sa laog kan atay, puso o sa itaas kan payo nin sarong tawo – imbes, nagtutukdo sainda nin sarong mantra na nagpapangyari sainda na maaraman an nagdadangadang na kagadanan nin sarong tawo anom na bulan bago pa tanganing makua ninda ini bago pa man magtao ini nin manlaen-laen na substansiya sa iba mahiwagang kapangyarihan sa konsumidor. [6]
[The ḍākinīs'] chief was the yakṣa Maheśvara, who worldly people say is the ultimate [god]. They were subject to Mahākāla, the god called the "Great Black One" (大黑). Vairocana, employing the method of Trailokyavijaya and wanting to exterminate them, transformed himself into Mahākāla, exceeding him in an immeasurable manifestation. His body smeared with ashes in a desolate place, he summoned with his magical art all the ḍākinīs, who had all of the magical powers [such as] flying, walking on water and being completely unhindered. He upbraided them, saying: "Since you alone always devour people, now I will eat you!" Then he swallowed them, but did not allow them to die. Once they have submitted, he released them, completely forbidding them to [eat] flesh. They spoke to the Buddha, saying, "We presently eat flesh to survive. How can we sustain ourselves now?" The Buddha said, "I will permit you to eat the hearts of dead people." They said, "When a man is about to die, the māhāyakṣas and so forth know that his life is exhausted, and they race there to eat him, so how can we get [our share]?" The Buddha said, "I will teach you the mantra procedures and mudrās. You will be able to know six months before someone dies, and knowing this, you should protect him with this method, so he will not fear being injured. When his life has expired, then you can seize and eat [his heart]." In this way, they were gradually induced to embark upon the [Buddhist] path.[7][8]
An ibang mga teksto mantang nag-aasignar kan pag-ampon kan mga ḍākinīs sa ibang mga pigura arog ni Vajrapāṇi o an Wisdom King Acala (Fudō Myōō sa Hapon). Tunay nanggad, sa esoterikong Budismo kan Hapon si Acala tinutubod na igwa nin kapangyarihan na palawigon an lawig nin buhay kan saiyang mga deboto asin kun siring inaapod sa nagkapirang ritwal na nagpapahalawig nin buhay tumang sa mga demonyong naghahabon nin kalag arog kan ḍākinīs. Arog ni Mahākāla, si Acala pig-interpretar sa tradisyon kan Hapon bilang sarong anggot na avatar kan Vairocana, na may nagkapirang teksto na pigbibisto pa ngani si Mahākāla bilang an " bakas " ( suijaku ) o manipestasyon ni Acala.
Sarong diksyunaryo na pigtipon kan monghe kan dinastiyang Tang na si Huilin (慧琳) na may titulong An Tanog asin Kahulugan kan Gabos na Sūtras ( Chinese: 一切經音義 , pinyin: Yīqièjīng yīnyì ) tinatawan nin kahulugan an mga ḍākinīs (荼抧尼) bilang mga demonyo na nag-aakit sa mga tawo asin nagkakaigwa nin sekswal na relasyon sa sainda.
[The ḍākinīs'] chief was the yakṣa Maheśvara, who worldly people say is the ultimate [god]. They were subject to Mahākāla, the god called the "Great Black One" (大黑). Vairocana, employing the method of Trailokyavijaya and wanting to exterminate them, transformed himself into Mahākāla, exceeding him in an immeasurable manifestation. His body smeared with ashes in a desolate place, he summoned with his magical art all the ḍākinīs, who had all of the magical powers [such as] flying, walking on water and being completely unhindered. He upbraided them, saying: "Since you alone always devour people, now I will eat you!" Then he swallowed them, but did not allow them to die. Once they have submitted, he released them, completely forbidding them to [eat] flesh. They spoke to the Buddha, saying, "We presently eat flesh to survive. How can we sustain ourselves now?" The Buddha said, "I will permit you to eat the hearts of dead people." They said, "When a man is about to die, the māhāyakṣas and so forth know that his life is exhausted, and they race there to eat him, so how can we get [our share]?" The Buddha said, "I will teach you the mantra procedures and mudrās. You will be able to know six months before someone dies, and knowing this, you should protect him with this method, so he will not fear being injured. When his life has expired, then you can seize and eat [his heart]." In this way, they were gradually induced to embark upon the [Buddhist] path.[7][9]

Sa Budismong Hapon
[baguhon | baguhon an source]Pagluwas asin pag-uswag kan kulto
[baguhon | baguhon an source]An mga imahe kan ḍākinī nag-abot sa Hapon sa paagi kan pag'introdusir ni Kūkai kan Tangmi (East Asian esoteric Buddhism) sa nasyon sa kapinunan kan ika-9 siglo (amay na panahon kan Heian ) sa porma kan eskwelahan nin Shingon . An Womb Realm ( Garbhakoṣadhātu ) Mandala, saro sa duwang mayor na mandala kan Shingon Buddhism, naglaladawan nin tolong ḍākinīs sa timog (toong lado) na parte kan Outer Vajra section (外金剛部部院) kan mandala, sa korte kan Hapon ( Enma kataid kan Saptamātṛkās asin iba pang kaagid na mga diyos. An mga pigura kabangang huba asin nakatukaw sa pabilog na banig sa kataid nin sarong bangkay nin tawo. An saro sa mga ḍākinī ipinapahiling na naglalamoy nin sarong takyag asin bitis nin tawo; an duwa pa may kapot na mga kalabera ( kapāla ) sa saindang toong kamot, asin an saro may kapot na chopper sa saiyang walang kamot. Sa kabilogan, an mga ḍākinīs na pigrerepresentar sa mandala na ini mas kapareho kan mga demonyong babae kan mga teksto asin ikonograpiya kan Hindu asin amay na Budismo kisa sa mga babaeng personipikasyon kan kaliwanagan na makukua sa Budismong Tibetan .

An mga ḍākinīs, susog sa saindang pagbugtak sa Womb Realm Mandala, orihinal na iginagalang bilang parte kan retinue ni Yama (Enmaten), na mayormenteng nagpipigura sa mga ritwal na nakasentro sa diyos-diyosan. Sarong ḍākinī (bako pa an Dakiniten kan edad media), na ilinaladawan bilang sarong babae na may halabang buhok na may kapot na bag, minalataw man sa mga mandala kan Enmaten kan huring panahon kan Heian bilang saro sa mga katabang kan diyos. Pakatapos kan panahon nin Insei kan huring parte kan ika-11 sagkod kabangaan kan ika-12 siglo, na kun saen an Hapon epektibong nasa irarom kan pamamahala kan mga retiradong (" cloistered ") na mga emperador, na an sarong kulto na nakasentro sa diyos na ḍākinī bilang sarong diosa na an pangaran 'Dakiniten' nagbutwa na independiente sa ritwal kan Enmaten. Mantang nag-uuswag an kulto kan Dakiniten, an rito kaini nagin bantog huli sa pagigin partikularmenteng epektibo sa pagkua nin mga pakinabang sa kinaban asin kun siring orog na nakakaakit sa mga ambisyoso sa politika; sa parehong panahon, alagad, an ritwal pighihiling na may pagduda sa laog kan nagkapirang mga grupo bilang sarong peligroso, "heterodox" (外法, gehō ) na praktis huli sa saiyang pigtutubodan na subersibo, itom na mahika na mga aspeto.
Masakit na masubaybayan an eksaktong ginikanan kan kultong Dakiniten na Hapon. Mantang an nagkapirang mga teksto kan edad media naghihingako na an linya kan ritwal nagpoon sa mga bantog na esoterikong kagurangnan arog ni Amoghavajra o Vajrabodhi, an linya mas posibleng masubaybayan pabalik sa mga monghe kan Shingon kan ika-10 siglo arog kan padi na Jingo-ji na si Kengyō (鑒教) o an Tō-ji ab (宮fl. 926–930 ). Dawa ngani an sarong alamat nagsasabi na si Saichō, an kagmukna kan eskwelahan na Tendai, nagdara nin mga teksto sa ritwal kan Dakiniten hale sa Tsina na dangan ilinobong niya sa Bukid Hiei, [10] mayo man talagang patunay sa kasaysayan na siya o an arin man sa ibang mga monghe na nagduman sa Tsina tanganing mag-adal nin esoterikong Budismo – Kōi, Jōy, Enny, Enn Si Eun, Enchin asin Shuei – nagdara sa harong kan anuman na siring na mga teksto, na nagsusuherir na an rito kan Dakiniten nag-uswag sa Hapon pagkatapos kan saindang panahon.

An marikas na paglangkaw kan nagkapirang pambihirang pigura sa pagigin prominente, siring man an saindang pagluya, popular na inaatribwir sa Dakiniten. An sarong anekdota manungod sa lider militar na si Taira no Kiyomori na nakua sa Genpei Jōsuiki (saro sa nagkapirang mga klase kan Heike Monogatari ) nagsasabi na si Kiyomori sarong beses nagpana sa sarong sora sa laog nin sarong pangangayam. An soro dangan nagbago sa sarong babae na nanuga na itatao ki Kiyomori an ano man na gusto niya bilang karibay kan saiyang buhay. Si Kiyomori, na narealisar na an babaeng ini mayo nang iba kundi an diosa na si Kiko Tennō (貴狐天王, lit. "Venerable Fox Deva -King", ie Dakiniten), ilinigtas an saiyang buhay. Dangan siya nagin sarong deboto kan diosa, sa ibong kan saiyang pagkaaram na an mga benepisyo na nakua sa paagi kan rito kan Dakiniten (吒天の法, Daten no hō ) dai maipapasa sa saiyang mga gikan. An istorya kaya inaatribwir an paglangkaw kan kapangyarihan ni Kiyomori asin an kasunod na pagbagsak kan saiyang angkan sa saiyang paggibo kan ritwal kan Dakiniten.

Susog sa obra kan panahon nin Kamakura na Kokon Chomonjū, an huring nobleng panahon kan Heian na si Fujiwara no Tadazane nagsugo kan paggibo kan rito kan Dakiniten sa laog nin pitong aldaw mantang siya madali nang ipadara sa pagkadistiero. Sa katapusan kan panahon na idto, sarong soro an nag-abot tanganing kakanon an saiyang dolot, sarong tinapay na bagas . Dangan kan huri nagkaigwa siya nin pangaturugan na kun saen siya binisita nin sarong magayon na hoben na babae. Kan siya nag-aandam nang maghale, kinapotan niya an saiyang buhok tanganing pugulan siya, na kun saen siya nagmata na nakua an saiyang sadiri na kapot an ikog nin sarong soro sa saiyang mga kamot. Kan sunod na aldaw, imbes na idistiero, pinalangkaw sia sa halangkaw na ranggo. Sa pag-atribwir kan pagbabagong ini kan mga pangyayari ki Dakiniten, si Tadazane sa pagpasalamat nagsamba sa ikog nin sora bilang simbolo kan diyos.
An ibang mga tawo na naghihingakong nakamit an mga posisyon nin awtoridad huli sa saindang debosyon sa Dakiniten kabali an monghe na si Ningai (951–1046), an kagmukna kan sanga kan Ono (小野流, Ono-ryū ) kan Shingon, asin an mongheng Shingon Risshū na si Monkan (1278–1357), sarong haraning pangaran ni Emperador ni Empero nagin konektado sa bantog na sanga kan Tachikawa ( Tachikawa-ryū ). An mga kaiwal ni Monkan partikularmenteng nagpinta saiya sa negatibong liwanag sa paagi nin pagduon kan kaduda-dudang naturalesa kan mga rito na saiyang ginigibo; an sarong bantog na karibal, si Yūkai, inakusaran siya nin "paggibo nin mga dolot sa mga ḍākinīs asin pag-akit nin mga dragon mantang siya nagrereport sa trono." An mongheng Tendai na si Kōshū (1276–1350), [11] sa saiyang obra na Keiran Shūyōshū (渓嵐拾葉集, "Natipon na mga Dahon gikan sa Madiklom na mga Kababan"), nag-uurong-sulong sa saiyang paghusgar sa rito kan Dakiniten: sa sarong lado, nagkokomento siya na "siya maninigong magsamba sa mga hayop. An nagsasamba sa sora maninigong magin hade." Sa ibong na lado, pinatatanidan nia an saiyang mga parabasa manongod sa mga peligro kan kultong Dakiniten.
Sa Tibetano Budismo
[baguhon | baguhon an source]
Dawa ngani an mga pigura nin ḍākinī minalataw sa Hinduismo asin Bon, an mga ḍākinīs nangyayari orog na sa Budismong Vajrayana asin orog na sa Budismong Tibetan . An khandroma, na sa pangkagabsan may madaling mabagsik o anggot na ugali, garo baga espirituwal na musa para sa espirituwal na praktis. An mga Dakini mga mahigos na linalang sa pormang babae, na nagpapagirumdom kan hiro kan enerhiya sa espasyo. Sa kontekstong ini, an kalangitan o espasyo nagpapahiling nin śūnyatā, an kadaihan nin halaga kan gabos na pangyayari, na iyo, sa parehong panahon, an purong potensyal para sa gabos na posibleng manipestasyon. [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (January 2015)">kaipuhan an sitasyon</span> ]
An ḍākinī minalataw sa sarong pormulasyon kan Vajrayana kan pormula kan pailihan kan Budismo na midbid bilang an Tolong Ugat . Minsan siya minalataw bilang an dharmapala, kaiba an sarong guru asin yidam .
The dakini, in her various guises, serves as each of the Three Roots. She may be a human guru, a vajra master who transmits the Vajrayana teachings to her disciples and joins them in samaya commitments. The wisdom dakini may be a yidam, a meditational deity; female deity yogas such as Vajrayogini are common in Tibetan Buddhism. Or she may be a protector; the wisdom dakinis have special power and responsibility to protect the integrity of oral transmissions."[12]
An archetypal ḍākinī sa Tibetan Buddhism iyo si Yeshe Tsogyal, agom ni Padmasambhava .
Mga klase
[baguhon | baguhon an source]Si Judith Simmer-Brown, base sa mga katukdoan na saiyang naresibe gikan sa mga lama na Tibetan, nagbibisto nin apat na mayor na klase nin ḍākinī. An mga ini nagsusunod sa tradisyon kan tataramon kan pagsirom kan esoterikong Budismo sa pagsambit sa mga sekreto, panlaog, panluwas asin panluwas-panluwas na mga klase nin ḍākinīs.
- An sekretong klase kan ḍākinī iyo an prajnaparamita (Tibetan yum chenmo ), an daing laog na naturalesa kan realidad susog sa doktrina kan Mahayana .
- An panlaog na klase kan ḍākinī iyo an ḍākinī kan mandala, sarong meditasyonal na diyos (Tibetan: yidam ) asin lubos na naliliwanagan na Buddha na nagtatabang sa parapraktis na mamidbid an saindang sadiring pagka-Buddha.
- An panluwas na ḍākinī iyo an pisikal na porma kan ḍākinī, na nakamtan sa paagi nin mga gawi nin tantra sa yugto nin pagkumpleto arog kan Anom na Yoga kan Naropa na nagtatrabaho sa mga mahiwas na doros kan mahiwas na hawak tanganing an hawak kan parapraktis magin katugma sa sarong naliliwanagan na isip.
- An panluwas-panluwas na ḍākinī sarong ḍākinī sa pormang tawo. Siya sarong yogini sa saiyang sadiring deretso alagad pwede man na sarong karmamudrā, o agom, nin sarong yogi o mahasiddha .
An mga Dakini pwede man na iklasipikar susog sa Trikaya, o tolong hawak nin pagka-buddha .
- An Dharmakāya ḍākinī, na iyo an Samantabhadrī, nagrerepresentar kan dharmadhatu kun saen an gabos na pangyayari minalataw.
- An Sambhogakāya ḍākinīs iyo an mga yidam na ginagamit bilang mga diyos sa paghorop-horop para sa tantric practice.
- An Nirmanakāya ḍākinīs mga babaeng tawong namundag na may espesyal na mga potensyal; ini mga narealisar na mga yogini, mga agom nin mga guru, o dawa an gabos na babae sa pankagabsan ta sinda pwedeng iklasipikar sa Limang Pamilya nin Buddha .
Sa Dzogchen
[baguhon | baguhon an source]
Kun pigkokonsiderar bilang sarong yugto sa Vajrayana Path, an ḍākinī iyo an mga huring yugto: an enot iyo an guru, na katumbas kan enot na pakasabot kan tunay na kamugtakan kan realidad, ta ini pig-introdusir kan guru sa pagpapakusog, kun an disipulo nakakakua kan inaapod kan Inner Tantras na peyi yeshe ( Wylie ) o an kalinawan kan shunyata. An ikaduwa iyo an devata, na katumbas kan paghorop-horop sagkod na an devata iyo an paagi na ginagamit para sa pagpatalubo kan estado na nadiskobre sa enot na pakasabot kan tunay na kamugtakan kan realidad. An ikatolong yugto iyo an ḍākinī sagkod na an ḍākinī iyo an pinaghahalean kan mga aktibidad na nakabasar sa realisasyon kan guru asin an paghorop-horop kan devata.
Sa Dzogchen an tolong ini katumbas kan tawa ( lta ba ), gompa ( sgom pa ) asin chöpa ( spyod pa ): an enot iyo an direktang paghiling kan tunay na naturalesa kan realidad imbes na sarong intelektuwal na paghiling kan realidad, arog kan nangyayari sa termino sa ibang mga lunadan; an ikaduwa iyo an pagpapadagos kan bisyon na ini sa mga sesyon nin paghorop-horop; asin an ikatolo iyo an pagpapadagos kan bisyon na ini sa aroaldaw na mga aktibidad. Bilang sarong tantric practice, an mga pagkabakong perpekto ginagamit tanganing an bisyon magin daing putol. Bilang Base, an mga ḍākinīs iyo an mga enerhiya nin buhay; bilang an Dalan, sinda an mga aktibidad kan mga advanced na parapraktis; bilang an Bunga, sinda an mga daing aksyon na aktibidad kan mga narealisar na mga Kagurangnan.
Toltolan
[baguhon | baguhon an source]- ↑ "University of Michigan, Dakini / Artist Unknown, Nepal". University of Michigan Library Digital Collections. Retrieved 30 September 2022.
- ↑ "Dakinis: Goddesses of Liberation in Buddhism". Learn Religions. Retrieved 30 September 2022.
- ↑ "荼枳尼天". Flying Deity Tobifudo (Ryūkō-zan Shōbō-in). Archived from the original on 8 May 2017. Retrieved 15 June 2021. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help) - ↑ "荼枳尼天 (Dakiniten)". コトバンク (kotobank) (in Japanese). Archived from the original on 19 November 2016. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ Tagare (1958b), p. [nangangaipo nin pahina].
- ↑ "荼枳尼天". Flying Deity Tobifudo (Ryūkō-zan Shōbō-in). Archived from the original on 8 May 2017. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ 7.0 7.1 Gray (2005), pp. 47–49.
- ↑ Yī Xíng (一行). "大毘盧遮那成佛經疏 卷第十 (Commentary on the Vairocanābhisaṃbodhi Sūtra, fascicle 10) – T. 848". SAT Daizokyo Text Database. Retrieved 29 April 2022.
- ↑ Yī Xíng (一行). "大毘盧遮那成佛經疏 卷第十 (Commentary on the Vairocanābhisaṃbodhi Sūtra, fascicle 10) – T. 848". SAT Daizokyo Text Database. Retrieved 29 April 2022.
- ↑ "「清高稲荷神社」について". Sightsinfo Project. Retrieved 8 July 2021.
- ↑ "光宗 (Kōshū)". コトバンク (Kotobank) (in Japanese). Retrieved 7 July 2021.
- ↑ Simmer-Brown (2002), pp. 139–140.
Dugang na pagbasa
[baguhon | baguhon an source]
- Campbell, June (1996). Traveller in Space: In Search of the Female Identity in Tibetan Buddhism. George Braziller. ISBN 978-0-8076-1406-8.
- English, Elizabeth (2002). Vajrayogini: Her Visualizations, Rituals, and Forms. Wisdom Publications. ISBN 978-0-86171-329-5.
- Haas, Michaela (2013). Dakini Power: Twelve Extraordinary Women Shaping the Transmission of Tibetan Buddhism in the West. Snow Lion. ISBN 978-1559394079.
- Norbu, Thinley (1981). Magic Dance: The Display of the Self Nature of the Five Wisdom Dakinis (2nd ed.). Jewel Publishing House. ISBN 978-0-9607000-0-4.
- Padmasambhava; Kunsang, Erik Pema (tr.) (1999). Dakini Teachings (2nd ed.). Rangjung Yeshe Publications. ISBN 978-962-7341-36-9.
Mga panluwas na sumpay
[baguhon | baguhon an source]
Error sa pag-cite: <ref>
mga tatak na eksistido para sa sarong grupo na pinagngaranan na "lower-alpha", alagad mayong kinasungkoan na <mga pinapanungdanan na grupo="lower-alpha"/>
na tatak an nanagboan, o sarong panarado </ref>
an nawawara