Pusta ni Pascal
Plantilya:Philosophy of religion sidebar
An Pusta ni Pascal sarong argumento pilosopikal ilinatag ni Blaise Pascal (1623–1662), sarong ika-17ng siglong matematiko, pilosopo, pisiko, asin teologo.[1] An argumentong ini inihayag na an mga indibidwal nakikisugal mansana sa buhay ninda manongod sa pagtubod sa pagkatotoo na igwang Diyos.
Si Pascal nakikitagasan na an sarong personang may toltol na pag'iisip dapat may atitud sa buhay na nag'aayog sa pagtubod na talagang igwang Diyos, asin aktibong maghingowa sa saiyang paghanap sa katotohanan na may Diyos. An rason kaining panindogan nababatay sa mga posibleng kaluluwasan: kun an Diyos dai nageeksistir, an indibidwal masapo sana nin may-sukol na kawa'ran, na an isasakripisyo mga kasiraman asin luho sa buhay. Alagad, kun an Diyos nanggad nag'eeksistir, sinda maani nin daing-sukol na bentahe, representado kan eternidad sa Langit susog sa Abrahamikong tradisyon, mantang nalikayan an daing kasagkoran na kawa'ran na nakatakod sa eternidad sa Gagamban o Impyerno.[2]
Toltolan
[baguhon | baguhon an source]- ↑ Connor, James A. (2006). Pascal's wager: the man who played dice with God
. San Francisco: HarperSanFrancisco. pp. 180–1. ISBN 9780060766917.
- ↑ "Blaise Pascal", Columbia History of Western Philosophy, page 353.
n 'Pusta ni Pascal sarong argumento pilosopo ni Blaise Pascal (1623–1662), sarong ika-17ng siglong Pranses na matematiko, pilosopo, pisiko, asin teologo. An argumento niya an mga indibidwal nakikisugal sana man sa buhay manongod sa pagtubod sa pagkatotoong This argument posits that individuals essentially engage in a life-defining gamble regarding the belief in the existence of God.
Pascal contends that a rational person should adopt a lifestyle consistent with the existence of God and actively strive to believe in God. The reasoning behind this stance lies in the potential outcomes: if God does not exist, the individual incurs only finite losses, potentially sacrificing certain pleasures and luxuries. However, if God does indeed exist, they stand to gain immeasurably, as represented for example by an eternity in Heaven in Abrahamic tradition, while simultaneously avoiding boundless losses associated with an eternity in Hell.[2]