Alexander Galich (parasurat)
| Alexandro Galich | |
|---|---|
| Ladawan:Galich lebedev.jpg | |
| Native name | Александр Аркадьевич Галич |
| Kamundagan | Alexander Aronovich Ginzburg 19 Oktobre 1918 Ekaterinoslav (now Dnipro), Ukraine |
| Kagadanan | 15 Desyembre 1977 (edad 59) Paris, France |
| Pagkahimanwa | Soviet Union |
| Trabaho | makata, senaryong parasurat, mandudula, parakanta-parasurat kanta, asin dissidente |
| Midbid bilang | sa saiyang kanta asin partisipasyon sa Soviet dissident movement |
Si Alexander Arkidievich Galich (: ⁇ иевна Тергетодарорлов, namundag bilang Alexander Aronovich Ginzburg, 19 Oktubre 1918 - 15 Disyembre 1977) sarong Sobyet na manunula, senaryong parasurat, mandudula, parakanta-parasurat kanta, asin dissident.
Biyograpiya[baguhon | baguhon an source]
An Galich sarong pangngaran sa panurat, pag-onra kan saiyang huring pangaran, enot na ngaran, asin patrona: Ginzburg Al Arkadievich. Namundag sia kan 19 Oktubre 1918 sa Ekaterinoslav (dangan Dnipro asin ngonyan Dripro), Ukraine, sa sarong pamilya nin Hudyong mga intelektuwal. An saiyang ama, si Aron Samoilovich Ginzburg, sarong ekonomista, asin an ina niya, si Fanni Borisa Veksler, nagtrabaho sa sarong konserbatoryo nin musika. Sa kadaklan kan saiyang pagkainaki nag - iistar sia sa Sevastopol. Bago an Guerra Mundial II, naglaog siya sa Gorky Literary Institute, dangan naglipat sa Konstantin Stanislavski's Operatic-Dramatic Studio, dangan sa Studios-Theatre kan Alexei Arbuzov asin Valentin Pluchek (in 1939).
Nagsurat sya ning mga dula asin mga senaryong pandula, asin sa katapusan nin 1950s, nag puon na syang mag surat ning kanta asin katahon ini gamit an saiyang gitara. Sa impluwensya kan tradisyong panromansa kan siyudad sa Russia asin sa sining ni Alexander Vertinsky, sa dyanrang ini hinasa ni Galich an saiyang boses. Solo-solo nyang binuo an dyanra kan "bard song". Kadaklan kan saiyang mga kanta minapaabot tungkol sa panduwang giyerang pangkinaban asin sa buhay kan mga presong nasa konsentrasyong kampo—mga paksa kun saen pinupuonan naman ni Vladimir Vysotsky atubangon sa parehong panahon. Naging popular sinda sa publiko asin ginibo ining magagamit sa paagi kan magnitizdat.
An saiyang enot na mga kanta, minsan ngani medyo inosente sa politika, malinaw man giraray na dai kaiba kan opisyal na mga aestitikong Sobyet. Nagtanda sinda nin panahon nin dakulang pagbabago sa buhay ni Galich, poon kan bago kaini, sia medyo asensadong Sobyet na may mga surat. An turno niyang ini dinara man kan pinakarhay na premio kan saiyang dramang Matroskaya Tishina na sinurat para sa bagong binuksan na Sovremennik Theatre. An drama, na rinerebokar na ngonyan, ipinagbawal kan mga sensor, na naghingakong biribid an punto de vista kan autor manongod sa kabtang nin mga Judio sa Dakulang Patriyatikong Guerra. An pangyayaring ini kan huri ipigladawan ni Galich sa istoryang Heneralnaya Repetitsiya (Dres Reshearsal).
An pataas na matarom na kritisismo ni Galich sa rehimeng Sobyet sa saiyang kanta nag kwasa saiya ning dakol na problema. Pakatapos kaning maintindog kan 1970, an dissidente Committee on Human Rights in the USSR iniba si Galich bilang sarong honoraryong miyembro.[1] Kan 1971, napahali sya sa Soviet Writers' Union, kun sain nag sali sya kan 1955. Sa taon naman na 1972, napahali naman sya sa Unyon kan mga Sinematograpo. Sa mga taon na ini, nabunyagan sya sa Eastern Orthodox Church ni Alexander Men.
Si Galich napiritan mag'estar sa Unyon Sobyet kan 1974. Enot nag-istar siya sa Norway nin sarong taon, kun saen ginibo niya an saiyang enot na mga rekording sa luwas kan USSR. An mga ini ipigbungsod niya sa Radio Liberty. An saiyang mga rawitdawit na kritikal nanggad sa gobyerno Sobyet nagin popular na gayo sa lantad nin irarom kan daga sa USSR. Sa huri, nagbalyo siya sa Munich asin katapustapusi sa Paris.
Kan banggi nin 15 Disyembre 1977, siya nakuang gadan kan saiyang agom, nag'aayog sa sarong Grudig stereo na nagtatalang antennang nakasaksak sa sarong saksakan. [2][3] Habang an saiyang kagadanan idineklarang aksidente sana. Mayo ni saro sa sainda an nakahiling kan eksaktong mga kamugtakan kan saiyang kagadanan.[4] An resulta kan opisyal na imbestigasyon dai ipinahayag sa publiko kan mga pulis na Pranses.
Segun sa saiyang aking babayi na si Alena Galich-Arkhangelskaya, ginadan si Galich kan KGB.[4][5] An peryodista asin ahente kan KGB na si Leonid Kolosov naghingako na an tsirman kan KGB na si Yuri Andropov personal na inautorisaran an sarong misyon na darahon si Galich pabalik sa USSR, na nanunugang ibabalik giraray an pagigin siudadano asin may artistikong katalingkasan.[6] Alagad nagdadanay ini na dai aram kun baga talagang ginibo saiya ining mga inaalok kan mga ahente kan KGB.
Kan 1988, pangyayari kan saiyang pagkagadan nailipat sa mga Unyong Parasurat' asin Cinematograpo. Kan 2003, an pinakainot na plake sa memorial para ki Galich ay an ipigkaag sa sarong edipisyo sa Akadordook (Novosibirsk) kun saen siya nagperporm kan 1968. Kan taon man sanang idto, inestablisar an Alexander Galich Memorial Society.
Musika[baguhon | baguhon an source]
Si Alexander Galich, arog kan kadaklan na musikero, medyo diit an inadalan sa musika. Pinatugtog niya an saiyang mga rawitdawit sa pitong nakagakod na gitarang Ruso, na pantay-sabay na estandarte kan panahon. Parati siyang nagsusurat na naka D menor, na nagsasarig sa simplehon nanggad na mga progreso asin pamamaagi nin pagki'arte. Igwa man sia nin pundamental na mga abilidad sa pagtogtog.
Si Galich igwang pirmang kadyos na parati tigtutogtog sa pagtatapos kan sarong kanta (asin kun minsan sa pagpoon). Tigtutogtog niya an D menor na kwerdas na kaapil sa itaas kan fretboard (fret position 0XX0233, pinakamahibog hanggang sa pinakamahimpis na istring, bukas na G na apinasyon), dangan halnason pababa an fretboard pasiring sa hara halangkaw na boses D menor (0 X X 0 10 10 12).
Bibliyograpiya[baguhon | baguhon an source]
- Alexander Galich. Songs and Poems (translated and edited by Gerald Stanton Smith) - Ann Arbor: Ardis, April 1983, 203 pages ISBN 0882339524 ISBN 978-0882339528
- Richard A. Zavon. The Dilemma of Soviet Man: A Study of the Underground Lyrics of Bulat Okudzhava and Aleksandr Galich. - U.S. Army Institute for Advanced Russian and East European Studies, 1977, 128 pages
- Alexander Galich. Dress Rehearsal: A Story in Four Acts and Five Chapters (translated and edited by Maria R. Bloshteyn) - Slavica Pub, February 2009, 221 pages, ISBN 0893573388 ISBN 978-0893573386
Diskograpiya[baguhon | baguhon an source]
- «A whispered cry» — sung in Russian by Alexander Galitch. Recorded in 1974 at The Arne Bendiksen Studios, Oslo, Norway.(1974)
- «Unpublished songs of Russian bards» Produced by Hed-arzi ltd., Israel (1974)
- «Galich in Israel — Holocaust Songs Russian» (Live Concert version, 1975). «GALTON» Studios. Manufactured By Gal-Ron (Israel).
- «Alexander Galich — Cheerful Talk» (Live Concert version, 1975). «GALTON» Studios (Ramat-Gan), 220390, STEREO 5838.
- «Alexander Galich — The laughter through the tears». Fortuna, Made in USA (1981-?)
- Audio records of Galich reading his poetry, 2000
Susugan[baguhon | baguhon an source]
- ↑ Alexeyeva, Lyudmila (1987). Soviet Dissent: Contemporary Movements for National, Religious, and Human Rights. Carol Pearce (trans.). Middletown, Conn.: Wesleyan University Press. p. 293. ISBN 0-8195-6176-2.
- ↑ see biography on peoples.ru(Russian)
- ↑ Mikhail Aronov. Alexander Galich. Full Biography. Moscow: NLO, 2012, 912 pages. ISBN 978-5-86793-931-1, pages 817-818, 820-822 and 827.
- ↑ 4.0 4.1 Alena Galich: «My Father Was Murdered!» interview by Moskovskij Komsomolets, 10 January 2013 (in Russian)
- ↑ Actress Alena Galich-Arkhangelskaya, Daughter of Alexander Galich interview by the Gordon's Boulevard newspaper, № 42 (442), 15 October 2013 (in Russian)
- ↑ Undercover lives : Soviet spies in the cities of the world. Helen Womack. London: Weidenfeld & Nicolson. 1998. ISBN 0-297-84126-2. OCLC 40877594.