Anne nin Kiev

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya

Si Anne nin Kiev o Anna Yaroslavna (1030 - 1075) sarong prinsesa nin Kievan Rus na nagin Reyna nin Pransia kan 1051 pakalihis na maagom si Hadeng Henry I. Sya an namahala sa kahadian bilang regent durante kan minoriya kan saindang aking si Felipe I poon pagkagadan ni Enrique kan 160 sagkud na sya kontrobersyal na ikinasal ki Count Ralph IV kan Valois. Si Anne an nagtugdas kan Abbey of St. Vincent sa Senlis.

Pagkaaki[baguhon | baguhon an source]

An historyador na si Victor Lazarev nag-usip na an pinakawalang pigura sa frescong ini sa Katedral ni Santo Sophia, Kyiv, iyo si Anne. Sigun sa historyador na si Robert-Henri Bautier, ilinaladawan kaini an saro sa saiyang mga tugang.

Si Anne aking babae ni Yaroslave an Madunong, Kaharuhalangkawing Prinsipe nin Kiev asin Prince kan Novgood, asin kan saiyang ikaduwang agom na si Igererd Ofsdotter kan Sweden. Dai aram an eksaktong pagkamundag nya; susog ki Philippe Delorme ini 1027,[1] mantang si Andrew Gregorioovich nagsabi na1032, na sinambit sa sarong kasaysayan kan Kievan kan mamundag an aking babae ki Yaroslav kan taon na idto.   [<span title="This claim needs references to reliable sources. (February 2022)">citation needed</span>]

Dai aram an eksaktong lugar ni Anne sa pagkaaki kan saiyang mga tugang, maski ngani haros sya na sana nanggad an kangudhan na aking babae. Dikit sana an aram manungod sa pagkaniaki o edukasyon ni Anne. Pigsahuhuna na siya nakapag-adal, asin tatao sa pagsurat kan saiyang pangaran, nin huli ta igwa syang pirma sa Cirilico sa sarong dokumento puon 1061.[1] Sinabi ni Delorme na si Yaroslav nag-establisar nin nagkapirang paadalan sa saiyang kahadian asin nagsabi na an edukasyon pinahahalagahan na marhay kan pamilya nya, kaya sya ini nagin tanganing magproponer nin dakulang edukasyon para ki Anne.[1] Sinabi ni Gregorovich na si Anne nag-adal nin Pranses para sa preparasyon sa pag-agom kan Hadi na si Henry 1 kan Pransya.[2]

Pag-agom[baguhon | baguhon an source]

An mga negosasyon sa pag-agom ni Ann sa mas matua nin dise-otso anyos na si Haring Henry nangyari kan 1040, makalihis na magadan an inot nyang agom na si Matilda kan Frisia, asin kan saindang saro-saro sanang aki.Huli sa kaipuhan in mapapasahan, asin pagdakula kan pagkontra kan simbahan sa mga pagpapakasal na harani an dugo, kinaupuhan nin Henry na maghanap nin agumon na dai nya kadugo. [3] Dai bago sa mga Pranses an Kievan Rus. Ipigpaagom ni Yaroslav an pira sa mga aki nya sa mga opisyal sa Subangan tangani na mapuho an impluwensya kan Imperyong Byzantine.[1]

Kan autumn kan 1049 pasiring sa spring kan 1050, pinadara ni Henry si Bishop Gauthier kan Meaux, Goscelin kan Chauny, asin dai na pinangaranan pang mga advisror sa korte kan Yaroslav. Posible na igwa nin diplomatikong misyon kaidto sa Rus kan panahon na idto, ta yaun ngani si Roger kan Chalons.[4][5][6] Dai nin nasusurat manungod sa negosasyon o sa dowry, alagad sinasabi na naghali si Ann sa Kiev na igwa nin mga makantidad na regalo.[4] Pigsasabi ni Gregorovich na parte sa yaman na dinara nya sa Pransya iyo an alahas na jacinth na nilaag ni Abbot Suger sa reliko ni St. Denis.[5][7] Naghali si Anne sa Kieve sa tig-init o tig-lagas kan 1050 asin nagpasiring sa Reims.[4]

Pagkareyna[baguhon | baguhon an source]

Nagpakasal si Anne ki Henry kan 19 Mayo 1051, sa pyesta nin Pentecostes.[8] Si Henry haros duwang-pulong taon matua ki Anne.[1][1] An saiyang kasal kan 19 Mayo 1051 nagsunod sa pag-onra ki Lietbert bilang obispo kan Cambrai, asin si Anne kinoronahan tulos kasunod kan seremonya nin pagiging may agom, na ginibo siyang inot na reynang Pranses tanganing iselebrar an saiyang koronasyon sa Reims Cathedral.[1]

Si Anne asin Henry siyam na taon nagin mag agom asin nagkaigwa nin tulong aking lalaki: si Felipe, Robert (na nagadan hoben pa), asin Hugh.Parating itinatao ki [9] Anne an onra sa pag - introdusir kan Griegong pangaran na "Philip" para sa mga pamilyang hadi sa Solnopan na Europa, baad na kinua nya ini sa Griyegong ngaran gikan sa Easthern Orthodox na kultura. [1] Pwedeng nagkaigwa man nin aking babaya, si Emma, na sinasabing namundag kan 1055; dai aram kun sya nakaagom kan magadan. Si Henry asin Anne kan Kiev sinasabi man na iyo an magurang kan pigbatipikahan na pigurang si Edigna.

Bilang reyna, igwa kuta na nin pagkakataon na makabali si Anne sa royal council, alagad mayo nin dawa ano an naitala manungod dyan. Sa sarong charter kan 1058, tinawan ni Henry nin pribelihiyo an pirang mga lugar na katakod sa monasteryo kan Saint-Maur-des-Fossés, "sa pagtugot kan sakong agom na si Anne asin mga aki na sinda Philip, Robert, asin Hugh." Igwa nin parehong kapangyarihan si Anne sa mga teritoryong ini sa rehiyon sa irarom kan kontrat kan saiyang dower.

Kan 1059, si King Henry nagpuon na makilaban kontra sa sibahan sa mga urulay manungod sa Gregoryong Reporma. Sa panahon na ini, si Santo Papa Nicholass II pinadarahan si Reyna Anne nin surat na nagsasabi na sundon an saiyang konsensya na itama an mga sala sagkod makitusayan sa opresibong biyolensya, asin man inaagda sya na suportaran an saiyang agom tangani na ini mag gobernar nin tama. Susog ki Delorme, pira sa mga historyador an naghihiling kan surat kan Santo Papa na iyo an nagtulod ki Anne na magpasiring sa pagka-Romano Katoliko hali sa Eastern Orthodoxy.

Susugan[baguhon | baguhon an source]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Delorme, Philippe (2015). Anne de Kiev : épouse de Henri Ier. Paris: Pygmalion.  Error sa pag-cite: Invalid <ref> tag; name ":1" defined multiple times with different content
  2. Gregorovich, Andrew (2011). Anna Yaroslavna, Queen of France & Princess of Ukraine: Anne De Kiev. Toronto: Forum. 
  3. G. Duby, France in the Middle Ages, 987–1460, trans. J. Vale (Oxford, 1991), p. 117
  4. 4.0 4.1 4.2 Delorme, Philippe (2015). Anne de Kiev : épouse de Henri Ier. Paris: Pygmalion. 
  5. 5.0 5.1 Gregorovich, Andrew (2011). Anna Yaroslavna, Queen of France & Princess of Ukraine: Anne De Kiev. Toronto: Forum. 
  6. Raffensperger, pp. 94–97.
  7. Bauthier, 550; Hallu,168, citing Comptes de Suger
  8. Megan McLaughlin, 56.
  9. Raffensperger, pp. 94–97.