Cesareo de Terracina

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya

Si San Cesareo de Terracina (San Cesareo diakono sa Italiano) sarong Kristianong martir. An simbahan nin San Cesareo sa Palatio sa Roma nagdadara kan saiyang pangaran.

Buhay[baguhon | baguhon an source]

Si Cesareo sarong diakono nin Aprika, na ginadan sa Terracina sa Italia.

An "Passio" (uusipon nin pagkamartir) ni San Cesareo ginibo sa Terracina, banwaan sa duongan harani sa Roma asin Naples, kan panahon nin paganong emperador na si Trajan (r. 98-117).

Si Cesario, na kabilang sa suanoy asin bantog na gens Julia, pakatapos nin pagkalunod kan baroto, nag-abot sa Terracina tanganing ihulit an Ebanghelyo sa mga dukha. Sa siudad na ini nin Roma, kada taon sa enot na aldaw nin Enero, sarong seremonya nin pag-omaw sa sadiri an nangyari tanganing aseguraron an salud asin kaligtasan kan Imperyo. An sarong hoben na lalaki pinapano-pano nin materyal na mga kaogmahan asin inootob sa gabos niang kamawotan sa laog nin walong bulan; dangan obligado siang lumukaw sa matagason na kabayo, sumakat sa alitoktok kan ampas kan siudad asin ihulog an saiyang sadiri sa lungon, kaiba an nangangawid na kabayo, tanganing bumagsak tumang sa mga gapo asin magadan sa mga alon sa pagtaong onra sa dios na si Apolo, bilang pampagian nin boot na dolot para sa prosperidad kan estado asin kan mga emperador. An diakonong si Cesareo pinagdenunsiar an paganong kaugalean na ini asin nagprotesta: "Alas para sa sarong estado asin mga emperador na nanguusip kan mga pasakit asin pinapataba sa pagpabulos nin dugo."[1]

An padi ni Apolo na an ngaran Firmino inarestar sia asin dinara sa atubangan ni Leoncio, Romanong komsul nin Campania. Durante kan pag-usisa, nagsayuma siang mag-atang sa paganong dios kan saldang asin liwanag, asin an saiyang mga pamibi "nagdolot" nin pagkaranggang kan templo ni Apolo (na iyaon sa Forum), asin ikinagadan kan paganong Firmino. Dangan ibinilanggo si Cesareo asin, pakalihis nin beinte-dos na bulan, dinara siya sa Forum tanganing hukuman. Naghagad sia nin permiso na mamibi: sarong makosog na liwanag an naglaad saiya, asin an paganong konsul na si Leoncio nakombertir duman asin naghanap nin bautismo; nagadan siya dai nahaloy pagkatapos (Oktobre 30).[2]

An ika-1 nin Nobyembre kan taon 107 A.D., Luxurius, gobernador kan siyudad, ginakod si Cesareo asin Julian (sarong lokal na presbitero) sa laog nin sarong sako asin itinaltag sinda sa dagat, hali sa ampas na inapod "Pisco Montano".[3]

Sa paaging ini an deacon Cesareo ginadan, minsan ngani bakong bago ihula an pagkagadan ni Luxurius, na nakagat nin sarong mararang rimoranon.[4]

Si Cesareo asin Julian, kan aldaw man sanang idto, inanod sa baybayon asin ilinobong ni Eusebio, sarong lingkod nin Dios, harani sa banwaan nin Terracina.[5][6][7]

Kulto: Cesareo bilang sarong imperyal na santo[baguhon | baguhon an source]

An aldaw nin kafiestahan ni Cesareo iyong ika-1 nin Nobyembre. Poon sa enot na Kristianong panahon, si Cesareo de Terracina iyo an santo na pinili para sa saiyang ngaran tanganing ikonsegrar an mga lugar na yaon na sa paganong mga Cesar paduman sa pagtubod ki Cristo.[8] An ngaran na Cesareo nangangahulogan "sinasamba ki Cesar" asin kun siring konektado sa dakulang Romanong namomoon na si Julio Cesar, asin sa mga Romanong emperador bilang an ngaran ninda iyong "Caesar". Kun siring, sinalidahan ni San Cesareo an kulto kan mga Cesar, na depisil na marhay na haleon huli ta iyan napapasikad sa nasyonal na pagkamoot kan mga Romano.[9][10]An pagbabaing kan ngaran kan santo asin kan mga kuarto na inaapod Cesareum o Augusteum sa Roma, na itinagama sa pampublikong mga edipisyo para sa kulto kan mga emperador, perming konektado sa eksaktong kabotan kan Iglesia na ipondo an debosyon sa nagadan nang mga soberano kan Roma (mas mahalaga sa paganismo) sa saro na mas madaling togotan para sa sarong Kristianong martir.[11]

An Palatine kan Edad Media nagin seremonyal na espasyo, na bihirang ineerokan kan designadong otoridad: an emperador. Sa mga palasyo kan imperyo kan Colle dai niato manonompongan an kadakoldakol na bagong santo, kundi sarong santo na makakapakosog sa imperyal na kamahalan: Santo Cesareo.[12]

Kan ika - 4 na siglo, an aking babae ni Emperador Valentinan I naomayan sa saiyang altar sa Terracina.[13] Dangan ibinalyo kan emperador an saiyang mga relikya sa Roma, enot sa sarong simbahan sa Bulod nin Palatine, dangan sa sarong bagong San Cesareo sa Palatio harani sa Dalan nin Apio. An kapilya kan imperyo ipigngaran ki Cesareo ni Valentinian III.[14] Nanotaran na an passio ni Cesareo nakasentro sa marahay na salud o prosperidad (salus) kan Imperyo nin Roma, na sinublian an sobrang mga kahulogan kan saiyang ngaran tanganing isuherir na an marahay na kamugtakan kan estado mas marigon na magpahingalo sa Kristianong mga pundasyon kisa sa paganong nakaagi kaiyan.[12]

An Katedral Terracina (Cattedrale dei Santi Pietro e Cesareo) idinusay sa saiya asin ki San Pedro.

Santong patron kan mga seksyon sa caesarean[baguhon | baguhon an source]

Si Cesareo an paraprotehir kan mga seksyon Caesarean[15] Si San Cesareo inaagrangay man tumang sa mga baha sa salog asin mga nalalamos (bilang paggirumdom sa saiyang pagigin martir), asin bilang depensa tumang sa kikilat, mga linog asin mga trahedya sa meteorolohiya.[16]

Arte: Mahalagang mga manuskrito[baguhon | baguhon an source]

An enot na mga ilustrasyon kan kasaysayan ni San Cesareo manonompongan sa mahalagang hayag na mga manuskrito. An kadaklan sa mga manuskritong ini kaidto pang Edad Media.

Sa British Library kan London sa sarong "Passionale," sarong Latin na manuskrito, na ginibo kan 1110 para sa Monasteryo kan San Agustin de Canterbury (ilinaladawan an buhay kan mga Santos poon Septyembre 21 sagkod Nobyembre 9th), yaon an teksto kan Pasyon ni San Cesareo de Terracina na igwang sinuysoy na inisyal na nagrerepresentar sa "Pagkamartir ni San Cesareo" (Arundel MS 91, f. 188r).[17]

Sa Morgan Library kan New York na "Book of Hours," gibo kan 1465 sa Langres, France, igwa nin sadit na "San Cesareo" (MS G.55 fol. 132v).[18]

Sa Bibliothèque nationale de France sa Paris, nasasaray sa Departmento kan mga Manuscrito an Speculum Historiale ni Vicente de Beauvais (pinagpalis ni Jean de Vignay), ginibo kan 1463. Sa manuskritong ini sinasabing iba-ibang minimirar kan buhay kan mga santong sinda Cesareo asin Julian.[19]

Mga Relikya[baguhon | baguhon an source]

An mga relikya ni San Cesareo diakono asin martir napreserbar sa Basilica Santa Croce sa Gerusalemme sa Roma (sa basaltong urna nin halangkaw na altar), sa Basilika ni San Frediano sa Lucca, Tuscany (urna na may anom na tolang), asin sa Terracina Katedral (urna na may duwang bangguran asin sarong relikuaryong takyag).

Poon Marso 30 sagkod Hunyo 30, 2015, an pirak na relikuaryo na takyag ni San Cesareo na nalagda sa Katedral nin Terracina nakaeksibit na may titulong "Mahalagang iskultura: sagradong alahas sa Lazio" na itinugdas sa Braccio di Carlo Magno, sa St. Peter's Square, sa Vaticano, sa kagustohan ni Antonio Paolucci, Direktor kan Museos Vaticano.[20]

Durante kan Edad Media, trinadusir sa Inglatera an mga pidaso nin tolang kan santo: sa Glastonbury Abbey (an saiyang mga relikya nakalista sa Glastonbury sa katahawan kan ika-12 siglo na listahan ni Hugh Candidodus kan Peterborough), sa Katedral nin Exeter asin sa Katedral nin Lincoln.[21][22][23]

Si San Cesareo pinag-beberso sa St. Michael Church of Netcong, sarong boro-banwaan sa Morris County, New Jersey, Estados Unidos. Sarong pidaso nin tolang ni San Cesareo an prineserbar sa simbahan na ini.[16]

An iba pang relikya kan San Cesareo diakono (kaiba an cartouche sa Latin " 1 Nobyembre S. Caesarii diac. m.") nalagda sa Kapilya ni San Antonio sa Pittsburgh (Pennsylvania); sa Simbahan nin Sta. Martha sa Morton Grove (Illinois); sa Katedral nin San Jose sa Buffalo (New York); sa Katedral ni San Rafael (Dubuque, Iowa); sa Dambana kan mga Banal na Relikya sa Maria Stein (Ohio); sa Basilica of the Sacred Heart (Notre Dame), Indiana; sa Kapilya nin San Margaret, Edinburg; sa sarong pribadong koleksyon sa Gnesen Township, St. Louis County, Minnesota; sa Basílica kan São Sebastião sa Rio de Janeiro; sa Paróquia Nossa Senhora das Graças sa Caieiras; asin sa Katedral nin Manila (Philippines).

Nakapreserbar an sarong Relikuaryong Takyag ni San Cesareo sa Kunstegewerbemuseum sa Berlin.[24]

An mga pidaso nin tulang ni San Cesareo (na may cartouche sa Latin "S. Caesarii diac. m.") nakapreserbar sa Sancta Sanctorum kan Roma, sa Katedral nin Monreale (Palermo, Italya); sa Tratado kan Kolehiante ni San Pedro asin ni San Alejandro sa Museo kan Kapitulo nin Casa Paroko sa Aschaffenburg (Germany); sa Essen Minster; sa Museo Frederick Marès kan Barcelona; sa Museo de la Visitacion, Moulins (Pranses); sa Museum São Roque of Lisbon.

Nakapreserbar man an iba pang mga pidaso nin tolang sa: Udine Cathedral; Naples Cathedral; Santa Brigida, Naples; Santa Maria in Vallicella; Basilica of Saint Paul Outside the Walls; Santa Maria Corteorlandini, Lucca; San Paolo Maggiore, Bologna; Basilica of Our Lady Help of Christians, Turin; Anagni Cathedral; Verona Cathedral; Foligno Cathedral; San Cesario di Lecce; Cesa; San Cesareo; San Cesario sul Panaro; Asola, Lombardy; Guardea; Cava de' Tirreni; Nave, Lombardy; Fara in Sabina.

Ladawan ni San Cesareo sa bilog na kinaban[baguhon | baguhon an source]

Sa okasyon kan Extraordinary Jubilee of Mercy, sarong bagong ladawan ni San Cesareo martir an ipininta ni Giovanni Guida ini ineksibit sa mga museo, katedral asin basilika kaibahan kan relikuaryos kung sain preserbado an mga pidaso kan hawak kan santo.Kaiba sa mga nadumanan na lugar iyo an Italya, Spain, Mexico, Portugal, France, Corsica, Germany, United States, England, Philippines, Croatia and Slovakia. Ineksibit man an ladawan sa mga museo arog kan Kunstegewerbemuseum sa Berlin; Museo Frederic Marès kan Barcelona; Museo São Roque kan Lisbon; Museo kan Kapitulo kan Casa Paroko kan Aschaffenburg asin sa mga importanteng basilika (St. Joseph Cathedral sa Buffalo; St. Raphael's Cathedral sa Dubuque; Kapilya ni San Antonio sa Pittsburgh; Simbahan ni Sta. Marta sa Morton Grove; Simbahan ni San Miguel sa Netcong; Manila Cathedral; asin Basilica Santa Croce sa Gerusalemme sa Roma).[25]

Mga ladawan kan buhay ni Cesareo diakono asin martir[baguhon | baguhon an source]

Mga iba pang ladawan[baguhon | baguhon an source]

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. De Smedt C. -Van Hoof G. - De Backer J., Acta sanctorum novembris, tomus I, Parisiis 1887
  2. Amore Agostino, Cesario e Giuliano, santi martiri di Terracina, in Bibliotheca Sanctorum, III, Città del Vaticano 1963, coll. 1154-1155
  3. Caesarius Diaconus, testi e illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2015
  4. Sabine Baring-Gould, The Lives of the Saints, 1, J. Hodges., 1877
  5. Thomas F. Head, Medieval Hagiography: An Anthology, Psychology Press, 2001
  6. Moralità cristiane in ossequio di San Cesario diacono, e martire protettore di Terracina, Roma, Stamperia di Antonio de' Rossi, 1753
  7. Domenico Antonio Contatore, De Historia Terracinensi Libri Quinque, Romae, 1706
  8. Lugli Giuseppe, Forma Italiae, Regio I, Latium et Campania, I, Ager Pomptinus, Pars I, Anxur-Terracina, Roma 1926
  9. Dissertazioni della Pontificia Accademia romana di archeologia, Tipografia della Pace, 1907
  10. Bullettino della Commissione archeologica comunale di Roma, coi tipi del Salviucci, 1906
  11. Del Lungo Stefano La toponomastica archeologica della Provincia di Roma, Volume 2, Regione Lazio, Assessorato politiche per la promozione della cultura, dello spettacolo e del turismo, 1996
  12. 12.0 12.1 Maya Maskarinec, City of Saints: Rebuilding Rome in the Early Middle Ages, University of Pennsylvania Press, 2018
  13. S. G. A. Luff, The Christian's Guide to Rome, Fordham University Press, 1967
  14. Michael Perham, The communion of saints, published for the Alcuin Club by S.P.C.K., 1980
  15. Pasero Roberta, Cesareo di Terracina, un santo poco conosciuto: è il protettore del parto cesareo, in "DiPiù", anno XIV, n° 48, 3 dicembre 2018
  16. 16.0 16.1 Ex ossibus S. Caesarii: Ricomposizione delle reliquie di San Cesario diacono e martire di Terracina, testi ed illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2017
  17. Henry Shaw, Dresses and Decorations of the Middle Ages, Volume 1, H. G. Bohn, 1858
  18. Pamela Robinson, The History of the Book in the West: 400AD-1455, Volume 1, Routledge, 2017
  19. (Paris, BnF, Français 51 f.34)
  20. Anna Imponente, Sculture preziose oreficeria sacra nel Lazio dal XIII al XVIII secolo, Edizioni Musei Vaticani, 2015
  21. Carley James P., Riddy Felicity, Arthurian Literature XVI, Boydell & Brewer, 1998
  22. Conner Patrick W., Anglo-Saxon Exeter: A Tenth-century Cultural History, Boydell & Brewer Ltd, 1993
  23. Christopher Wordsworth, Notes on Mediæval Services in England: With an Index of Lincoln Ceremonies, T. Baker, 1898
  24. Junghans Martina, Die Armreliquiare in Deutschland vom 11. bis zur Mitte des 13. Jahrhunderts, Universität Bonn 2002
  25. Luciano, Sergio (May 3, 2018). "Il viaggio nel mondo dell'icona di San Cesario di Terracina". Archived from the original on July 30, 2022. https://web.archive.org/web/20220730230819/http://economymag.virtualcms.it/news/2018/05/03/news/il-viaggio-nel-mondo-dell-icona-di-san-cesario-di-terracina-1254/. Retrieved on July 30, 2022. 

Mga panluwas na mga takod[baguhon | baguhon an source]