Hamis

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Mahamis na pagkakan, siring kaining strawberry shortcake, parating kinakakan bilang dessert.

An hamis iyo an sarong pundamental na panamit na parateng naririsa kun nagkakakan nin kakanon na mayaman sa asukar. Sa pangkagabsan, ibinibilang na makawiwili an mahamis na panamit. Apwera sa mga asukar na arog nin sucrose, an dakol na iba pang kemikal na elemento mahamis, kaiba an aldehydes, ketones, asin asukar sa alkohol. An iba mahamis sa hababaon an konsentrasyon, na tinotogotan an saindang paggamit bilang bakong kalorik na mga parasalida sa asukar. Kaiba sa bakong asukar na mga pampahamis na iyan an saccharin asin aspartame. An iba pang elemento, arog baga nin miraculin, pwedeng liwaton an pakamansay sa hamis mismo.

An hinohonang kosog nin asukar asin halangkaw na klase nin pampahamis, arog baga kan Aspartame asin Neohesperidin Dihydrochalcone, minana, na may epekto sa gene na nagkakwenta nin mga 30% kan pagkakalaen.[1]

An basehan sa pagreparo kan hamis, na nagkakalaenlaen kapwa sa pag - oltanan nin mga indibidwal asin klase, nagpoon sanang masabotan poon kan huring kabtang kan ika-20 siglo. An sarong teoretikong modelo nin pagigin mahamis iyo an teoriya nin multipoint attachment theory, na kalabot an dakol na binogkos na lugar sa pag - oltanan nin sarong reseptor nin hamis asin sarong mahamis na bagay.

Ipinaririsa nin mga pagsiyasat na an responsiveness sa asukar asin hamis igwa nin suanoy nang marhay na mga kapinonan nin ebolusyon, na ipinaheheling bilang chemotaxis minsan sa motile bacteria arog kan E. coli. An bagong mamundag na mga omboy na tawo nagpapaheling man nin mga gusto sa halangkaw na mga konsentrasyon sa asukar asin mas gustong mga solusyon na mas mahamis kisa sa lactose, an asukar na yaon sa gatas sa suso.[2][3] An hamis an garo baga may pinakahalangkaw na panamit nin pagmidbid, na naririsa sa mga 1 kabtang kan 200 na sucrose sa solusyon. Kun ikokomparar, an pait garo baga iyo an may pinakadikit na pagkariparo, sa mga 1 kabtang sa 2 milyones para sa quinine sa solusyon.[4] Sa natural na mga kamugtakan na an mga apoon nin tawo nag-ebolusyon, an hamis maninigong nagpaparisa nin kadaihan nin enerhiya, mantang an kapaitan may tendensiang magparisa nin toksisidad.[5][6] An halangkaw na sweetness threshold asin hababang bitterness detection threshold pwedeng dati nang satong primatong mga apoon sa paghanap nin mahamis-hamis (asin dasok sa enerhiya) na mga kakanon asin paglikay sa mga mapait na kakanon. Maski sa tahaw nin mga primates na nagkakakan nin dahon, may tendensiang pilion an mga dahon na ugbos, na may tendensiang mas halangkaw sa protina asin mas hababa sa hibla asin mga hilo kisa maygurang na mga dahon.[7] Sa siring na mga tawong mahilig sa mga pagkakan na mahamis may suanoy na pamana, asin mantang an pagproseso nin kakanon binago an mga dalagan nin kosumsyon, an pisikong tawo sa kadaklan dai pa nabago.

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. "A common genetic influence on human intensity ratings of sugars and high-potency sweeteners". Twin Res Hum Genet 18 (4): 361–7. 2015. doi:10.1017/thg.2015.42. PMID 26181574. 
  2. Desor, J.A.; Maller, O.; Turner, R.E. (1973). "Taste acceptance of sugars by human infants". Journal of Comparative and Physiological Psychology 84 (3): 496–501. doi:10.1037/h0034906. PMID 4745817. 
  3. Schiffman, Susan S.. "Taste and smell in disease (Second of two parts)". The New England Journal of Medicine 308 (22): 1337–43. doi:10.1056/NEJM198306023082207. PMID 6341845. 
  4. McAleer, N. (1985). The Body Almanac: Mind-boggling facts about today's human body and high-tech medicine. New York: Doubleday. 
  5. Johns, T. (1990). With Bitter Herbs They Shall Eat It: Chemical ecology and the origins of human diet and medicine. Tucson: University of Arizona Press. 
  6. Logue, A.W. (1986). The Psychology of Eating and DrinkingFree registration required. New York: W.H. Freeman. 
  7. Jones, S.; Martin, R.; Pilbeam, D. (1994). The Cambridge Encyclopedia of Human Evolution. Cambridge: Cambridge University Press.