Jump to content

Indra

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Gurit dapit ki Indra Bhagwan na nakalunad sa saiyang elepante, Airavata, c. 1820.

Si Indra (Sanskrito: इन्द्र) an hade kan mga deva (garo dios na mga diedad) asin Svarga (langit) sa mitolohiyang Hindu. Siya asosyado sa langit, kikilat, panahon, dagoldol, bagyo, uran, salog, asin guerra.[1][2][3] An mga osipon asin kapangyarihan ni Indra kaagid kan iba pang mga dios nin Indo-Europeo arog ni Jupiter, Perun, Perkūnas, Zalmoxis, Taranis, Zeus, asin Thor, na kabtang kan mas dakula na mitolohiyang Proto-Indo-Europeano.[3][4][5]

Si Indra an pinakasinasambang diyos sa Rigveda.[6] Isinelebrar siya huli sa saiyang kapangyarihan, asin bilang an guminadan sa dakulang karatan (sarong malevolent na tipo nin asura) na an ngaran Vritra, na nagpakosog sa prosperidad asin kaogmahan nin tawo. Rinaraot ni Indra si Vritra asin an saiyang "madayang mga pwersa," asin sa siring nagdadara nin uran asin liwanag nin saldang bilang paraligtas nin katawohan.[3][7] Saro man siyang importanteng dios na sinasamba kan mga tawong Kalash, na nagpaparisa kan saiyang pagkaprominente sa suanoy na Hinduismo.[8][9][10][11]

Nainaan an kahulogan ni Indra sa Indyanong literaturang post-Vedic, alagad igwa pa man siyang importanteng papel sa manlaenlaen na osipon. Siya ilinaladawan bilang sarong makapangyarihan na eroe, alagad saro na danay na nasasakitan sa saiyang kapalangkawan, burat, hedonistiko asin parasambay na mga paagi, asin an dios na nakariribok sa isip mantang sinda naghohorophorop huli ta natatakot siya sa sadiring mga tawo tibaad magin mas makapangyarihan kisa saiya.[3][12]

Segun sa Vishnu Purana, si Indra an titulo na pinahiro kan hade kan mga dios, na minabago sa kada Manvantara - sarong panahon nin siklo sa kosmolohiyang Hindu. An lambang Manvantara may sadiring Indra asin an Indra kan presenteng Manvantara inaapod na Purandhara.[13][14][15]

Si Indra ilinaladawan man sa Budista (Indā sa Pali) asin Jaina mga mitolohiya.[16][17] Si Indra namamahala sa rona nin mga Devas sa laog kan doktrinang Samsara nin mga tradisyon na Budhista.[18] Alagad, arog kan mga tekstong post-Vedic Hindu, si Indra saro man na tema nin pang - oolog - olog asin ibinaba sa sarong pigurang kamugtakan sa mga tekstong Budhista, na ipinaheheling bilang sarong dios na nag - aagi nin pagkamundag liwat.[19][18] Sa Jain na mga tradisyon, bakong arog kan Budismo asin Hinduismo, si Indra bakong hade nin mga dios, kundi an hade na nakalalabi sa tawo na nag - eerok sa Svarga-Loka, asin parteng gayo kan Jain rebirth cosmology.[20] Siya man an nagluwas kaiba kan saiyang agom na si Indrani tanganing iselebrar an mga oras na daing galang sa buhay nin sarong Jain Tirthankara, sarong iconograpiya na nagsusuherir kan hade asin reyna nin mga tawong nakalalabi sa tawo na nag - eerok sa Svarga (langit) na may pagsambang nagtanda sa espiritwal na pagbaklay nin Jaina.[21][22]

An iconograpiya ni Indra nagpapaheling na ginagamit niya an lightning thunderbolt na armas na inaapod na Vajra, na nakasakay sa sarong puting elepante na midbid sa apod na Airavata.[12][23] Sa iconograpiyang Budhista, an elepante kun beses nagtatampok nin tolong payo, mantang an sa Jaina icons kun beses nagpapaheling kan elepante na may limang payo. Kun beses, an saro sanang elepante ipinaheheling na may apat na simbolikong tusks.[12] An erokan ni Indra nag - eeksister sa kabiserang syudad nin Svarga, Amaravati, minsan ngani siya asosyado man sa Bukid nin Meru (na inaapod man na Sumeru).[18]

Toltolan

[baguhon | baguhon an source]
  1. ↑ Gopal, Madan (1990). India Through the Ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. p. 66 – via Internet Archive. 
  2. ↑ Shaw, Jeffrey M., Ph.D.; Demy, Timothy J., Ph.D. (27 March 2017). War and Religion: An encyclopedia of faith and conflict. Google Książki. ISBN 9781610695176. 
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Berry, Thomas (1996). Religions of India: Hinduism, Yoga, BuddhismFree registration required. Columbia University Press. pp. 20–21. ISBN 978-0-231-10781-5. 
  4. ↑ Madan, T.N. (2003). The Hinduism Omnibus. Oxford University Press. p. 81. ISBN 978-0-19-566411-9. 
  5. ↑ Bhattacharji, Sukumari (2015). The Indian Theogony. Cambridge University Press. pp. 280–281. 
  6. ↑ Gonda, Jan (1989). The Indra Hymns of the Ṛgveda. Brill Archive. p. 3. ISBN 90-04-09139-4. 
  7. ↑ Griswold, Hervey de Witt (1971). The Religion of the Ṛigveda. Motilal Banarsidass. pp. 177–180. ISBN 978-81-208-0745-7. 
  8. ↑ Barrington, Nicholas; Kendrick, Joseph T.; Schlagintweit, Reinhard (18 April 2006). A Passage to Nuristan: Exploring the mysterious Afghan hinterland. I.B. Tauris. p. 111. ISBN 9781845111755. 
  9. ↑ Weiss, Mitch; Maurer, Kevin (31 December 2012). No Way Out: A story of valor in the mountains of Afghanistan. Berkley Caliber. p. 299. ISBN 9780425253403. 
  10. ↑ West, Barbara A. (19 May 2010). Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. Infobase Publishing. p. 357. ISBN 9781438119137. 
  11. ↑ Witzel, M. (2004). "[Extract: Kalash religion] The Ṛgvedic religious system and its central Asian and Hindukush antecedents". In Griffiths, A.; Houben, J.E.M. The Vedas: Texts, language, and ritual (PDF). Groningen: Forsten. pp. 581–636. Retrieved 2022-03-11. 
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 Alain Daniélou (1991). The Myths and Gods of India: The Classic Work on Hindu Polytheism from the Princeton Bollingen Series. Inner Traditions. pp. 108–109. ISBN 978-0-89281-354-4. 
  13. ↑ Roshen Dalal (2010). The Religions of India: A Concise Guide to Nine Major Faiths. Penguin Books India. pp. 190, 251. ISBN 978-0-14-341517-6. 
  14. ↑ Dutt, Manmath Nath. Vishnu Purana (in English). pp. 170–173. 
  15. ↑ Gita Press Gorakhpur. Vishnu Puran Illustrated With Hindi Translations Gita Press Gorakhpur (in Sanskrit and Hindi). pp. 180–183. 
  16. ↑ Helen Josephine Baroni (2002). The Illustrated Encyclopedia of Zen Buddhism. The Rosen Publishing Group. p. 153. ISBN 978-0-8239-2240-6. 
  17. ↑ Lisa Owen (2012). Carving Devotion in the Jain Caves at Ellora. BRILL Academic. p. 25. ISBN 978-90-04-20629-8. 
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 Robert E. Buswell Jr.; Donald S. Lopez Jr. (2013). The Princeton Dictionary of Buddhism. Princeton University Press. pp. 739–740. ISBN 978-1-4008-4805-8. 
  19. ↑ Wendy Doniger (2015), Indra: Indian deity, Encyclopædia Britannica
  20. ↑ Naomi Appleton (2014). Narrating Karma and Rebirth: Buddhist and Jain Multi-Life Stories. Cambridge University Press. pp. 50, 98. ISBN 978-1-139-91640-0. 
  21. ↑ Kristi L. Wiley (2009). The A to Z of Jainism. Scarecrow Press. p. 99. ISBN 978-0-8108-6821-2. 
  22. ↑ John E. Cort (22 March 2001). Jains in the World: Religious Values and Ideology in India. Oxford University Press. pp. 161–162. ISBN 978-0-19-803037-9. 
  23. ↑ T. A. Gopinatha Rao (1993). Elements of Hindu iconography. Motilal Banarsidass. p. 111. ISBN 978-81-208-0878-2. 
Kinua sa "https://bcl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indra&oldid=238083"