Kimono

A Zen temple-goer wearing a formal cherry-blossom-motif kimono

A rakugoka (storyteller) wearing kimono and 5-mon haori

A man and a woman wearing formal kimono, for a 1923 wedding (other views)

Kimono for a young woman, depicting a boat on swirling water, with pine tree, plum blossoms and maples. Japan, 2013–2019. From the Khalili Collection of Kimono

Woman in kimono at Fukuoka City Hall

Kimono
'Kimono' in kanji
Pangaran na Hapones
Kanji	着物
Mga Transkripsyon Romanisasyon kimono

An kimono (着物; pagtaram sa Hapon: [kʲi.mo.no], lit. 'bagay na isulot')[a] sarong tradisyonal na gubing kan Hapon asin an nasyonal na gubing kan Hapon. An kimono sarong gubing na nakabalot sa enotan na may kwadradong manggas asin rektanggulong hawak, asin isinusulot sa wala na nakabalot sa too, apwera sana kun an nagsusulot gadan na. An kimono tradisyonal na isinusulot na may mahiwas na sash, na inaapod na obi, asin komun na isinusulot kaiba an mga aksesorya arog kan mga sandalyas na zōri asin mga medyas na tabi.

An mga kimono igwa nin sarong itinalaan na paagi nin paggibo asin tipikal na gibo sa sarong halawig, mahiwas na bolt nin tela na midbid bilang tanmono, dawa ngani an mga bolt na gibo sa tela na estilo-Solnopan minsan ginagamit man. Igwa nin manlaen-laen na klase nin kimono para sa mga lalaki, babae, asin mga kaakian, na nagkakaiba-iba base sa okasyon, panahon, edad kan nagsusulot, asin – bakong gayong komun sa modernong aldaw – estado sa pag-agom kan nagsusulot. Sa ibong kan reputasyon kan kimono bilang sarong pormal asin masakit isulot na gubing, igwa nin mga klase nin kimono na angay sa pormal asin impormal na mga okasyon. An paagi nin pagsulot kan sarong tawo kan saindang kimono inaapod na kitsuke (着付け, lit. dressing) .

An agi-agi kan kimono pwedeng masubaybayan pabalik sa panahon kan Heian (794-1185), kan an mga noble kan Hapon nag-ako nin sarong napapalaen na estilo nin gubing. Dati an pinaka-komun na gubing kan mga Hapon, an kimono nawara na sa pabor asin bihirang isulot bilang pang-aroaldaw na gubing ngonyan. Parati sindang nahihiling sa mga kapiyestahan sa tig-init, kun saen an mga tawo parateng nagsusulot nin yukata, an pinakaimpormal na klase nin kimono. An mas pormal na mga klase isinusulot sa mga lobong, kasal, gradwasyon, asin iba pang pormal na okasyon. An mga Geisha asin maiko kaipuhan na magsulot nin kimono bilang parte kan saindang propesyon, asin rikishi ( mga sumo wrestler) dapat magsulot nin kimono sa gabos na oras sa publiko. Sa ibong kan kadikit na bilang nin mga tawong regular na nagsusulot kaini asin an reputasyon kaini bilang sarong komplikadong gubing, an kimono nakaeksperyensya nin mga pagbuhay liwat sa mga nakaaging dekada, asin isinusulot pa man giraray ngonyan bilang uso na gubing sa Hapon.

History

Plantilya:Image framePlantilya:Image framePlantilya:Image frameAn mga enot na pangyayari nin mga gubing na garo kimono sa Hapon iyo an tradisyonal na gubing na intsik na ipinamidbid sa Hapon sa paagi kan mga sugo kan Tsina kan panahon ni kofun (300–538 CE; an enot na parte kan panahon ni Yamato), sa paagi nin imigrasyon sa pag-ultanan kan duwang nasyon asin mga sugo sa korte kan dinasna nagdara sa mga estilo nin paggubing kan Tsina, itsura, asin kulturang Hapon na magin popular na gayo sa korte sosyodad. An korte kan Imperyal na Hapon marikas na nag-ampon nin mga estilo nin paggubing asin gubing na Intsik, na may ebidensya kan pinakagurang na mga sampol nin tela na tininang shibori na nakatago sa Templo nin Shōsōin na gikan sa Tsina, huli sa mga limitasyon kan kakayahan kan Hapon na magprodusir kan mga tela kan panahon na idto. Kan ika-4 na siglo CE, an mga imahe kan mga padi-reyna asin mga hepe kan tribo sa Hapon naglaladawan nin mga pigura na nakasulot nin gubing na kapareho kan sa dinastiyang Hansa Tsina.

Kan 718 C.E., an kodigo sa paggubing kan Yoro pigbugtak, na nagsasabi na an gabos na gubing dapat na mag-overlap sa enotan na may pansara na wala-sa-too, na sinusunod an tipikal na mga uso kan mga Intsik. An kombension na ini nin pagsulot sinusunod pa man giraray sagkod ngonyan, na may pan-too-sa-wala na pagsara na isinusulot sana kan mga nagadan.

An mga gubing na ginagamit kan mga halangkaw na klase mas simpleng isulot asin isulot kesa sa gubing kan suminunod na panahon kan Heian. An mga manggas, mantang mahiwas, igo an laba tanganing matahoban an mga moro, nin huli ta an estado konektado sa pagtahob nin mas dakul na parte kan hawak.

Panahon ni Heian sagkod sa panahon ni Azuchi-Momoyama (794-1600)

Kan panahon kan Heian (794–1193 CE), an Hapon nagpondo sa pagpadara nin mga sugo sa mga korte kan dinastiyang Tsina. Ini an nakaolang sa mga inimportar na paninda kan mga Intsik—kaiba an mga gubing—na makalaog sa Palasyo Imperyal. Ini man an nakaulang sa pagpalakop sa mga halangkaw na klase, na iyo an mga mayor na parahatol kan tradisyonal na kulturang Hapon kan panahon na idto, asin an solamenteng mga tawong tinutugutan na magsulot nin siring na gubing. An suminunod na vacuum sa kultura nagpadali kan pag-uswag kan sarong kulturang Hapon na independiente sa mga uso kan Tsina. An mga elemento na dati nang hinale sa mga korte kan Dinastiyang Tang nagtalubo nin independiente sa kun ano an midbid sa literal na "kultura nasyonal" o "Kulturang kokufū". An termino ginagamit sa pagsambit kan kulturang Hapon kan panahon nin Heian, partikularmente idtong mga nasa itaas na klase.

An mga gubing kan mga babae sa palasyo kan imperyo nagin orog na estilo sa pormal junihitoe na an nagkapirang elemento binabayaan kan mga lalaki asin babaeng kortesano, arog kan bilog na liog asin tubo-mangas na chun ju jacket na isinusulot kan parehong kasarian kan amay na ika-7 siglo. An iba, arog kan nakapatos na mga gubing sa atubangan na isinusulot man kan mga lalaki asin babae, itinago. An nagkapirang elemento, arog kan mo skirt na isinusulot kan mga babae, padagos na sa nabawasan na kapasidad, na isinusulot sana sa mga pormal na okasyon; an mō [ja] nagin mahiwas na gayo tanganing maputos an bilog na palibot asin nagin sarong trapezoidal pleated tren . An Hakama (pantalon) nagin mas halawig pa sa mga tabay asin nagsunod man sa likod kan nagsusulot.

Kan huring panahon kan Heian, an manlaen-laen na mga edikto sa gubing binawasan an bilang kan mga patong na pwedeng isulot nin sarong babae, na nagdara sa kasode (sadit na manggas) gubing—na dati pigkokonsiderar na panlaog na gubing—na nagin panluwas na gubing kan panahon kan Panahon ni Muromachi (1336–1573 CE). Orihinal na isinusulot na may hakama , an kosode nagpoon na sarado gamit an sadit na sinturon na midbid bilang obi imbes. An Kosode nakakaagid sa sarong modernong kimono, dawa ngani sa panahon na ini an mga manggas tinahi sa likod asin mas sadit an lakbang (tahi sa abaga sagkod sa posas) kisa sa hawak kan gubing. Durante kan Panahon ni Sengoku (1467–1615) asin kan Panahon ni Azuche–Momoyama (1568–1600), an dekorasyon kan kosode orog na nag-uswag, na may mas maisog na mga disenyo asin makinang na mga kolor na nagin popular. Kan panahon na ini, an magkasuhay na mga gubing sa ibabang parte kan hawak, arog kan mō asin hakama, haros dai na isinusulot, na nagtutugot na mahiling an mga disenyo na bilog an laba.

In the late Heian period, the junihitoe consisted of many layers (hitoe) worn over a plain Kosode and Hakama.

(An Susog ni Genji, ika-12 na siglo)

An mga opisyal sa atubangan nagsusulot nin hitoe na nakababa sa abaga, tanganing mahiling an kosode sa laog.

Panahon nin Edo (1603–1867)

An kabilogan na silweta kan kimono nagbago sa panahon kan Edo huli sa ebolusyon kan obi, an mga manggas, asin an estilo nin pagsulot nin dakol na patong na kimono. (Utagawa Kuniyoshi Plum Blossoms at Night, woodblock print, ika-19 siglo)

Kan panahon ni Edo (1603–1867 CE), parehong nag-uswag an kultura asin ekonomiya kan Hapon. An sarong partikular na bagay sa pag-uswag kan panahon nin Edo iyo an amay na panahon nin Genruko (1688–1704 CE), kun saen an "Kulturang Genroku" – mga maluhong pagpapahiling nin kayamanan asin mas halangkaw na pag-ataman kan mga arte – nagdara sa orog pang pag-uswag kan kadakol na porma nin arte, kabali na an mga gubing. An kulturang Genroku pinangenotan kan nagdadakula asin nagdadakol na mga klase nin negosyante (chōnin), na an gubing representante kan saindang nagdadakulang kapangyarihan sa ekonomiya asin nakakaribal sa mga klaseng aristokrasya asin samurai, na ipinapahiling kan saindang maliwanag an kolor na kimono na naggagamit nin mamahalon na mga teknika sa produksyon, arog kan pininturahan nin kamot na pintura. Rinzu sarong tela na damask, iyo man an nagin mas gustong materyales para sa kimono kan panahon na ini, na sinalidahan an dati nang popular nerinuki plain-weave silk, na ginamit sa paggibo tsujigahana.

Bilang simbag sa nagdadakol na materyal na kayamanan kan mga klase nin negosyante, an Tokugawa shogunate Nagpaluwas nin mga sumptuary law para sa mga tawo sa baba na klase, na nagbabawal sa paggamit nin purpura o pula na tela, burdado nin bulawan, asin paggamit nin masarayong disenyo nin shibori. Bilang resulta, sarong eskwelahan nin kaisipan na estetiko na midbid bilang Iki an nagtalubo. Pinahalagahan asin pig-una ninda an pagpapahiling nin kayamanan sa paagi nin haros ordinaryong itsura, asin an konsepto nin disenyo asin pagsulot nin kimono nagpapadagos sagkod ngonyan bilang sarong mayor na impluwensya.

Poon sa puntong ini, an pundamental na porma kan mga kimono nin mga lalaki asin babae nagdanay na dai nagbago. An mga manggas kan kosode nagpoon na magdakula an laba, orog na sa mga babaeng daing agom, asin an obi nagin mas halawig asin mas mahiwas, na may manlaen-laen na estilo nin mga buhol na nagin uso, kaiba an mas matagas na mga habol nin materyales tanganing suportaran sinda.

Kan panahon nin Edo, an merkado nin kimono nababanga sa mga paragibo, na naggigibo kan tanmono asin mga aksesorya, tonya, o mga parapakyaw, asin mga paratinda.

Modernong panahon

Panahon nin Meiji (1868–1912)

Parte kan pamilya Ootuki sa kimono, 1874.

Iba-ibang klase nin kimono, bado na Western, saro na babayi sa korte na naka-Keiko, asin saro na estudyante na babayi na nagsusulot nin highschool-collared na bado, kimono, asin hakama. Gabos sinda nagsusulot nin purpura asin pula. 1890.Plantilya:Image framePamilya kan Horiai Setsuko, Mayo 1912, An iba European na bado, an iba kimono, an iba sulot hakama. An hakama para sa mga babayi naghalin sa korte bilang parte kan reporma sa bado sa Hapon.

Kan 1869, an sistema nin klaseng sosyal hinale, asin kaiba ninda, an mga ley nin sumptuary na espesipiko sa klase. An mga kimono na may mga dating limitadong elemento, arog kan pula asin lila na kolor, nagin popular, partikularmente sa pag-abot kan mga sintetikong tina arog kan mauvine.

Kasunod kan pagbukas kan mga linderos kan Hapon kan amay na panahon kan Meiji sa komersyo sa Solnopan, an mga bagong materyales asin teknika–arog kan lana asin an paggamit nin sintetikong mga tina–nagin popular, na an mga kaswal na kimono na gibo sa lana medyo lakop sa Hapon bago an dekada 1960; an paggamit nin tina nin safflower (beni) para sa mga tela na may lining na seda (na midbid bilang momi; sa literal, "pula na seda") lakop man sa Hapon bago an dekada 1960, na nagpapagin madaling mamidbid an mga kimono kan panahon na ini.

Kan Panahon nin Meiji, an pagbukas kan Hapon sa komersyo sa Solnopan pagkatapos kan pag-enclose kan panahon nin Edo nagdara sa pag'ayon sa paggubing sa Solnopan bilang tanda nin modernidad. Kan 1871, an mga gubing sa Solnopan inadaptar kan mga pulis asin mga kartero. Pagkatapos kan sarong edikto ni Emperador Meiji kan parehong taon, an korte, mga kortesano asin mga burukrata nagbalyo sa pagsulot nin mga gubing na Solnopan sa laog kan saindang mga papel sa trabaho, na an pag-ampon kan mga gubing na Solnopan kan mga lalaki sa Hapon nangyayari sa mas rikas kisa sa mga babae. Kasunod kan uso kan ibang mga posisyon, kan 1872 nahiling an mga trabahador sa riles na nagbalyo sa gubing na Solnopan. Kan 1877 pa sana, an sarong edikto na kapareho kan itinao ni Emperador Meiji, ipinaotob ni Empress Haruko para sa mga babae. An mga inisyatiba arog kan Tokyo Women's asin Children's Wear Manufacturers' Association, nagpalakop kan gubing sa Solnopan bilang pang-aroaldaw na gubing.

Panahon nin Taishō (1912–1926)

An gubing sa Solnopan marikas na nagin pamantayan na isyu bilang uniporme kan hukbo para sa mga lalaki asin uniporme sa eskwelahan para sa mga aking lalaki, asin sa pag'oltan kan 1920 asin 1930, an fuku sailor outfit an nagsalida sa kimono asin dai nababanga na hakama bilang uniporme sa eskwelahan para sa mga babae. Alagad, an kimono nagdanay na popular bilang sarong bagay sa aroaldaw na uso; kasunod kan Dakulang Linog sa kantō kan 1923, an barato, impormal asin andam nang isulot meisen kimono, na hinabol hale sa hilaw asin basurang mga hilo na seda na bakong angay sa ibang gamit, nagin popular na marhay, kasunod kan pagkawara kan mga rogaring nin kadakol na tawo. Kan 1930, an ready-to-wear meisin kimono nagin popular na gayo huli sa saindang maliwanag, nagbabagong disenyo sa panahon, na kadaklan kaini nagkua nin inspirasyon sa Art Deco movement. An mga kimono Meisen parati na tinina gamit an ikat (kasuri) na teknika nin pagtina, kun saen magsalang warp o parehong warp asin weft na mga hilo (na midbid bilang heiyō-gasuri )  tinina gamit an sarong disenyo nin stencil bago maghabol.

Durante kan panahon kan Taishō na an modernong pormalisasyon kan kimono asin mga klase nin kimono nagpoon na magbutwa. An panahon kan Meiji nakahiling kan maluway na pag-introdusir kan mga klase nin kimono na nag-iiba sa pag-ultanan kan impormal asin kan pinakapormal, sarong uso na nagpadagos sa bilog na panahon kan Taishō, mantang an mga okasyon sosyal asin mga oportunidad para sa paglilibang naglangkaw sa irarom kan paghale kan mga pagkakaiba sa klase. Mantang an gubing sa Solnopan nagdadakula an popularidad para sa mga lalaki bilang pang-aroaldaw na gubing, an industriya nin kimono orog pang nagmukna kan sadiring mga tradisyon nin pormal asin impormal na gubing para sa mga babae; ini an nahiling kan imbensyon kan hōmongi, mga dibisyon kan tomesode (halipot an manggas) na kimono para sa mga babae, asin montsuki hakama .An bridal kimono trousseau (oyomeiri dōgu), sarong pambihirang gawi kan mga halangkaw na klase kan panahon nin Edo, nagin man komun sa bilog na mga nasa tahaw na klase; an mga tradisyon nin kimono na gubing sa kasal para sa mga seremonya sa kasal pigkodipikar man sa panahon na ini, na nakakaagid sa gubing sa kasal kan mga babaeng klaseng samurai. An mga pamantayan kan kitsuke sa panahon na ini nagpoon na luway-luway na maggradwar pasiring sa mas pormal, malinig na itsura, na may patag, unipormeng ohashori asin sarong makinis, dai naglangkaw obi, na nakakaagid man sa "tama" kitsuke kan mga babaeng nasa itaas na klase. Alagad, an mga pamantayan kitsuke medyo impormal pa man giraray, asin dai magigin pormal sagkod na matapos an Ikaduwang Gerang Pankinaban.

Panahon ni Shōwa (1926–1989)

Mantang an mga kimono bako nang komun na gubing kan mga lalaki, sinda nagdanay na pang-aroaldaw na gubing kan mga babaeng Hapon sagkod kan Ikaduwang Gerang Pankinaban (1940–1945). Dawa ngani an panahon kan Taishō nakahiling nin nagkapirang mga tradisyon na naimbento, an mga pamantayan kan kitsuke (pagsulot nin mga kimono) bako pa man giraray na pormal sa panahon na ini, na may mga kurot, bakong pantay ohashori asin mga biribid obi pigtutubodan pa man giraray na akoon.

Sa panahon kan gera, an mga pabrika nin kimono nagsara, asin an gobyerno nag-enkaminar sa mga tawo na magsulot nin monpe (na inaapod man na mompe ) –mga pantalon na gibo sa lumang kimono – imbes. An mga lanot arog kan rayon nagin lakop kan panahon kan Ikaduwang Gerang Pankinaban, na barato an paggibo asin barato an pagbakal, asin parati igwa nin mga nakaimprentang disenyo. An pagrasyon nin tela nagdanay sagkod 1951, kaya an kadaklan na kimono ginibo sa harong hale sa mga tela na ginamit giraray.

Sa ikaduwang kabanga kan ika-20 siglo, an ekonomiya kan Hapon nag-uswag, asin an seda nagin mas barato, na nagpapangyari para sa ordinaryong pamilya na makabakal nin seda na kimono. An industriya nin pagtinda nin kimono nakagibo nin sarong detalyadong kodipikasyon kan mga patakaran para sa pagsulot nin kimono, na may mga klase nin kimono, lebel nin pormalidad, asin mga patakaran sa pagkapanahon, na nagkusog pagkatapos kan gera; igwa nang mga patakaran kaidto manungod sa pagsulot nin kimono, alagad dai ini estriktong nakakodigo asin nagkakaiba-iba susog sa rehiyon asin klase. An pormalisasyon naghahanap nin pagkaperpekto, na mayong mga kurot o pagkabakong pantay sa kimono, asin an nagdadakol na tubular na pigura ipinalakop bilang an ideyal para sa mga babae na naka-kimono. An industriya nin kimono-retail nagpalakop nin sarong matarom na pagkakaiba sa pag-ultanan kan mga gubing na Hapon asin Solnopan; halimbawa, an pagsulot nin sapatos na Solnopan na may gubing na Hapon (mantang lakop sa panahon kan Taishō) pigkodipikar bilang bakong tama; an mga patakaran na ini sa tamang paggubing parating ilinaladawan sa Hapon gamit an Ingles na parirala "Oras, Lugar, asin Okasyon" (TPO). Nin huli ta an mga lalaki o babaeng Hapon dai komun na nagsusulot nin kimono, huli ta nagdakula sinda sa irarom kan panahon nin gera, an mga komersyal na eskwelahan kitsuke pigbugtak tanganing tukduan an mga babae kun pano magsulot nin kimono. An mga lalaki sa panahon na ini bihirang magsulot nin kimono, asin an mga gubing nin lalaki kaya nakadulag sa kadaklan na pormalisasyon.

An mga kimono ipinalakop bilang mahalagang marhay para sa mga okasyon na seremonyal; halimbawa, an mahal na furisode na isinusulot kan mga hoben na babae para sa Seinjinshiki pigkonsiderar na sarong pangangaipo. An mga bridal trousseaus na igwa nin manampulong kimono kan gabos na posibleng subtype pig-promote bilang de rigueur, asin an mga magurang namatean na obligadong magtao mga kimono trousseaus na nagkakantidad nin sagkod sa 10 milyon na yen (~£70,000), na ipinahiling asin inspeksyon sa publiko bilang parte kan kasal, kaiba an pagdara sa mga transparent na trak.

Kan mga taon 1970, an mga pormal na kimono iyo an nagbilog kan kadaklan na benta nin kimono. An mga paratinda nin kimono, huli sa estruktura nin presyo kan bagong kimono, nagkaigwa nin relatibong monopolyo bako sanang sa mga presyo kundi sa pagmansay sa kaaraman sa kimono, na nagtutugot sa sainda na magdikta nin mga presyo asin mag-promote nin mas pormal (asin mahal) na mga pagbakal, nin huli ta an pagpabakal nin sarong pormal na kimono makakasuportar sa paratinda nin komportable sa laog nin tolong bulan. An industriya nin kimono nag-abot sa pinakahalangkaw na punto kan 1975, na may total na benta na 2.8 trilyon na yen (~£18 bilyon). An pagpabakal nin impormal na bagong kimono kadaklan napabayaan.

Heisei period (1989–2019)

An pagbagsak kan ekonomiya kan mga taon 1990 nagbangkarote sa kadaklan kan industriya nin kimono asin tinapos an nagkapirang mamahalon na gawi. An mga patakaran kun pano magsulot nin mga kimono nawaran kan saindang dating kapangyarihan sa industriya, asin an mga dating mahal na tradisyon arog kan mga bridal kimono trousseaus sa pankagabsan nawara, asin kun itinatao pa, bako nang gayong mahiwas. Kan panahon na ini nagin inaako asin mas gusto pa ngani na an mga babae magsulot nin gubing na Solnopan sa mga seremonyal na okasyon arog kan mga kasal asin lobong. Dakul na mga babae an igwa nin dinosena o dawa ginatos na kimono, na kadaklan dai pa nasusulot, sa saindang mga harong; an segunda manong kimono, dawa dai pa nasusulot, mapapabakal sa kantidad na mga 500 yen (mas hababa sa £3.50; mga US$5), pirang porsyento kan binakal-bagong presyo. Kan mga taon 1990 asin amay na 2000, kadakol na mga tindahan nin segunda manong kimono an nagbukas huli kaini.

Kan enot na mga taon kan ika-21 siglo, an mas barato asin mas simpleng nagin yukata popular sa mga hobenes. Kan mga 2010, an mga lalaki nagpoon na magsulot giraray nin mga kimono sa mga sitwasyon na iba sa saindang sadiring kasal, asin an mga kimono ipinalakop giraray asin isinusulot bilang pan-aroaldaw na gubing kan sarong sadit na minoriya.

Panahon nin Reiwa (2019–presente)

Ngonyan, an mayoriya kan mga tawo sa Hapon nagsusulot nin mga gubing na Solnopan bilang pang-aroaldaw na gubing, asin posibleng marhay na magsulot nin mga kimono sa mga pormal na okasyon arog kan mga seremonya sa kasal asin lobong, o sa mga pangyayari sa tig-init, kun saen an pamantayan na kimono iyo an madaling isulot, sarong-layer na gapas yukata.

Kan 2019, an alkalde kan Kyoto nag-anunsyo na an saiyang mga tawohan nagtatrabaho tanganing irehistro an "Kultura nin Kimono" sa listahan kan dai nahihiling na pamana kultura kan UNESCO.

Kan 2020, an museo kan Victorian asin Albert nag-organisar nin sarong eksibisyon na inaapod Kimono: Kyoto to Catwalk, sarong "koleksyon nin mga 300 na gubing, aksesorya, pintura, kopya, retrato asin mga clip nin pelikula" na may relasyon sa kasaysayan kan Kimono poon kan ika-17 siglo sagkod ngonyan. An huring kabtang kan apat na taon na internasyonal na paglibot kan eksibisyon yaon sa V&A Dundee kan 2024.

Related garments and accessories

Dawa pa an kimono itinuturing na pambansang kasulotan sa Japan, ini bako man an nagsasarong bado na sinusulot sa buong Japan, segun kaidtong bago pa maipakilala an Kanluranin na kasulotan, dakol nang manlainlain na estilo kan bestida an sinusulot, siring kan attus kan mga tawong Ainu asin an ryusuo kan mga tawong Ryukyuan. Ini man igwang pagkakapareha sa kimono, an mga telang ini nakikilala sa saindang suway na pamanang kultura, asin ini man dae ikinukunsiderar na saros a baryasyon kan kimono bilang bado na ikinukunsiderar na suluton kan mga tawong nagtatrabaho.

An iilan sa mga telang may pagkakapareha igdi na sinusulot siring sa ngunyan ay an kontemporaryong kasulotan kaidto pang mga panahon, asin naisalbar sa opisyal at/o seremonyal na kapasidad, na isinusulot lamang sa piling okasyon kan mga piling tawo. An mga alahas na isinusulot kaiba kan kimono ay manlainlain manunungod sa okasyon asin paggamit kaini. An iilan ay seremonyal, o isinusulot lang tuwing may espesyal na okasyon, asin an iba man ay parte kan pagsulot kan kimono asin tiggagamit sa mas praktikal na kahulugan.

An geisha asin maiko parehas nagsusulot kan malainlain na baryasyon kan mga karaniwang alahas na dae nahahanap sa pan-araadlaw na bestida. Bilang pagpapalawig kaini, dakol ni praktikante kan tradisyunal na bayle kan mga Hapon an nagsusulot nin kimono asin mga alahas na kapareha kan sa geisha asin maiko.

Para sa mga piling tradisyunal na kapistahan asin mga okasyon igwang mga tiyak na uri kan kimono asin mga alahas an sinusulot. Halimbawa, okobo, bistado man sa pangaran na pokkuri, ay isinusulot kan mga babayi para sa shichi-go-san, kaibahan kan makukulay na furisode. An okobo ay isinusulot man kan mga hubin na babayi sa seijin no hi (aldaw kan pagtungtong sa tamang edad).  

Mga kaugnay na tela asin mga alahas.

Dawa pa an kimono itinuturing na pambansang kasulotan sa Japan, ini bako man an nagsasarong bado na sinusulot sa buong Japan, segun kaidtong bago pa maipakilala an Kanluranin na kasulotan, dakol nang manlainlain na estilo kan bestida an sinusulot, siring kan attus kan mga tawong Ainu asin an ryusuo kan mga tawong Ryukyuan. Ini man igwang pagkakapareha sa kimono, an mga telang ini nakikilala sa saindang suway na pamanang kultura, asin ini man dae ikinukunsiderar na saros a baryasyon kan kimono bilang bado na ikinukunsiderar na suluton kan mga tawong nagtatrabaho.

An iilan sa mga telang may pagkakapareha igdi na sinusulot siring sa ngunyan ay an kontemporaryong kasulotan kaidto pang mga panahon, asin naisalbar sa opisyal at/o seremonyal na kapasidad, na isinusulot lamang sa piling okasyon kan mga piling tawo. An mga alahas na isinusulot kaiba kan kimono ay manlainlain manunungod sa okasyon asin paggamit kaini. An iilan ay seremonyal, o isinusulot lang tuwing may espesyal na okasyon, asin an iba man ay parte kan pagsulot kan kimono asin tiggagamit sa mas praktikal na kahulugan.

An geisha asin maiko parehas nagsusulot kan malainlain na baryasyon kan mga karaniwang alahas na dae nahahanap sa pan-araadlaw na bestida. Bilang pagpapalawig kaini, dakol ni praktikante kan tradisyunal na bayle kan mga Hapon an nagsusulot nin kimono asin mga alahas na kapareha kan sa geisha asin maiko.

Para sa mga piling tradisyunal na kapistahan asin mga okasyon igwang mga tiyak na uri kan kimono asin mga alahas an sinusulot. Halimbawa, okobo, bistado man sa pangaran na pokkuri, ay isinusulot kan mga babayi para sa shichi-go-san, kaibahan kan makukulay na furisode. An okobo ay isinusulot man kan mga hubin na babayi sa seijin no hi (aldaw kan pagtungtong sa tamang edad).