Jump to content

Mahanarayana Upanishad

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Si Murti kan Narayana, kaiba an saiyang konsorte na si Lakshmi

An Mahanarayana Upanishad (Sanskrito: महानारायण उपनिषद्, IAST: Mahānārāyaṇa Upaniṣad) sarong suanoy na tekstong Sanskrit, asin saro ini sa mga menor na Upanishad kan Hinduismo. Pigklasipikar an teksto bilang sarong Vaishnava Upanishad.[1][2]

An teksto yaon sa tolong pangenot na bersyon. An sarong bersyon na may 64 kapitulo konektado sa Krishna Yajurveda sa nagkapirang antolohiya nin Habagatan na India, asin an iyo man sanang teksto sa edisyon na Andhra nag-eeksister sa pinahiwas na porma na may 80 kapitulo na nakatakod sa iyo man sanang Veda. An ikaduwang bersyon konektado sa Atharvaveda. Igwa nin 25 kapitulo asin konektado sa Tripadvibhuti.[3] An mga manuskritong ini kun minsan tituladong Yajniki Upanishad o Tripad-vibhuti-mahanarayana Upanishad. Segun ki Swami Vimalananda, an Upanishad na ini inaapod man na Yagniki Upanishad bilang reberensya para sa sage na si Yagnatma Narayana.

An Upanishad, sa ibong kan titulo kaiyan na nangangahulogan "Dakulang Narayana," lataw sa pagpamuraway kapwa sa Narayana asin Rudra (Shiva), sa ibong kan enot na katumbas na ebidensya nin Brahman, sa konsepto nin ultimo, impersonal, asin transcendental na realidad sa Hinduismo. An Upanishad naggagamit nin terminolohiyang Vedanta, asin naggagamit nin dakol na kabtang hale sa Rigveda, Taittiriya Brahmana, Vajasaneyi Samhita asin Pangenot na Upanishad.[4]

Kun naggigibo nin sandhyavandanam, an mantra na ginamit para sa Prāṇāyāma, Mantrācamana, Gāyatrī āhvānam, Devatānamaskāraḥ asin Gāyatrī Prasthānam direktang hale sa Mahanarayana Upanishad (Andhra recension na igwa nin 80 anuvakas).[5]

  1. Tinoco 1996, p. 88.
  2. Deussen 1997, pp. 247–248.
  3. Deussen, p.248. Also, Bloomfield Concordance, Preface. Both cite Jacob 1888.
  4. Mahanaraya, Sanskrit-English Dictionary, Koeln University, Germany (2012)
  5. "Mahanarayana_Upanishad" (PDF). Swami Vimalananda (2 ed.). Sri Ramakrishna Math. 1968.