Margaret kan Anjou

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Margaret kan Anjou
An illustration of Margaret of Anjou being presented with the Shrewsbury Book, taken from an illuminated manuscript, c. 1445.
Detail from the Talbot Shrewsbury Book
Queen consort of England
Tenure
  • 23 April 1445 – 4 March 1461
  • 3 October 1470 – 11 April 1471
Koronasyon30 May 1445
Queen consort of France (disputed)
Tenure23 April 1445 – 19 October 1453
Iminundag23 March 1430
Pont-à-Mousson, Duchy of Bar, Holy Roman Empire
Nagadan25 August 1482 (aged 52)
Dampierre-sur-Loire, Anjou, France
PigburolAngers Cathedral
IsyuEdward, Prince of Wales
HarongValois-Anjou
AmáRené, King of Naples
InáIsabella, Duchess of Lorraine

Si Margaret kan Anjou (Pranses: Marguerite; 23 Marso 1430 – 25 Agosto 1482) na Reyna kan Inglatera sa paagi kan kasal kay Hadeng Henry VI poon 1445 hanggang 1461 asin giraray poon 1470 hanggang 1471. Sa paagi nin kasal, siya man na Reyna nin France poon 1445 hanggang 1445. 1453. Ipinangaki sa Duchy of Lorraine sa harong kan Valois-Anjou, si Margaret an pangaduwang panganay na aki na babae ni René, Hadi kan Naples, asin Isabella, Duchess ng Lorraine.

Amay na buhay asin pag - agoman[baguhon | baguhon an source]

Pagkaaki[baguhon | baguhon an source]

Si Margaret namundag kan 23 Marso 1430 sa Pont-à-Mousson sa Lorraine, sarong awat kan Banal na Imperyong Romano sa sirangan nin Pransia na pinamahalaan nin kadete sanga kan mga hadeng Pranses, an House of Valois-Anjou. Si Margaret iyo an ikaduwang aki ni René, Hade kan Naples, asin ni Isabella, Duches nin Lorraine. Igwa siya nin limang tugang na lalaki asin apat na babae, saka tolong kabangang beses na pagsali sa relasyon kan saiyang ama sa mga malaya. An saiyang ama, popular na inaapod na "Good King René", sarong lalake kan Anjou asin hade titular kan Naples, Sicily, asin Jerusalem; siya sinasabing "sarong tawo na may dakul na korona alagad mayong kahadean". Si Margaret binutsan sa Toul sa Lorraine asin, sa pag'asikaso kan gurang nang nars kan saiyang ama na si Theophanie la Magine, siya naggastos nin mga enot pang taon niya sa syudad duman sa Tarascon sa Salog Rhône sa Provence asin sa lumang palasyo kan hade sa Capua, harani sa Naples sa Kahadean nin Sicily. Inasikaso kan saiyang ina an edukasyon kaini asin tibaad iinareglo nia na sia magkaigwa nin mga leksion sa intelektuwal na Antoine de la Sale, na nagtokdo sa saiyang mga tugang. Kan aki [1], si Margaret midbid bilang la petite créature[2] asin interesado sa mga pagromdom saka pagtang rawitdawit na Pranses.[1]

Pag - agom, pagpahunod sa Maine, asin suminunod na reglamento[baguhon | baguhon an source]

Si Margaret nakipag - ulay sa mga representante kan Ingles sa Tours kan 4 Mayo 1444 para ipakipag-ulay an saiyang kasal ki Henry VI of England.[3] Kan 24 Mayo, pormal siyang ipinasali ki Henry paagi nin autorisasyon na iba an bumoto. [4] saiyang tiyo, Si Charles VII of France, na tibaad nagsuherir na mag - agom bilang kabtang nin mga paghihingoang pankatoninongan sa pag - oltanan kan Pransia asin Inglaterra harani sa pagtatapos kan Treintang Taon na Guerra, presente.[3] An kasal pinagnegosyar ni William de la Pole, Duke of Suffolk, asin an syudad kaiba an sarong pambihirang sadit na dowry nin 20,000 na francs asin an dai man totoong paghihingako, bilang ina ni Margaret, sa mga teritoryo kan Mallorca asin Menorca, na okupado sa laog nin dakol na siglo kan Crown of Aragon.[5] Yaon man [5] baryo nin kasal an pangako na sarong beinte-tolong-month truce kaiba si France.[6] [6] mga opinyon pinagsaralak kun dapit sa kadonongan kan pag - agoman,[7] alagad an lakop na pakasabot iyo na iyan nagrepresentar nin tunay na paghihingoa para sa katoninongan.[1]

An kasal nina Henry VI asin Margaret kan Anjou na iniladarawan sa miniature na ini poon sa sarong igwang ladawang manuskrito nin Vigilles de Charles VII ni Martial d'Auvergne
Titchfield Abey kan 2014

Pagkamundag nin sarong aking lalaki[baguhon | baguhon an source]

Si Henry, na mas interesado sa relihiyon asin nakakanood kisa militar na mga bagay, bakong mapangganang hade.[8] Sia naghade poon kan sia pirang bulan pa sana, asin an saiyang mga aksion kontrolado nin mga paraprotehir, magana na epektibong ahente. Kan naagom niya si Margaret, an kamugtakan kan saiyang isip dai nang kasegurohan, asin sa panahon na namundagan kan saindang solong aki, siEdward of Westminster, Prince of Wales (namundag 13 Oktubre 1433), siya nagsapo nin kumpletong pagkaraot.

Huring mga taon asin kagadanan[baguhon | baguhon an source]

Si Margaret nagluwas sa sarong ilaw sa Mga Libro kan Skinners Company, 1422. Nakalaog ini sa pagkalito kan Fraternidad kan Our Lady kan 1475.

Si Margaret nag - istar sa Pransia nin pitong taon bilang maluyang relasyon kan hade. Siya pig-amaan ni Francis de Vignolles asin nagadan, natios, sa saiyang kastilyo kan Dampierre-sur-Loire, harani sa Anjou kan 25 Agosto 1482 sa edad na 52.[9] Siya nakumpel sa saiyang mga magurang sa Angers Cathedral, alagad an saiyang bangkay hinale asin nagkawarara kan mga rebolusyonaryong nagdangtol sa katedral durante kan Rebolusyon Pranses.

An mga surat ni Margaret[baguhon | baguhon an source]

Dakol na surat ni Margaret durante kan saiyang pag - agak mantang nag - eeksister pa an consortero nin reyna. An saro isinurat sa Korporasyon nin London mapadapit sa mga lugad na ginibo nia sa saiyang mga tawohan sa libro kan Enfield, na kabtang kan saiyang wer kadagaan.[10] Isinurat [11] saro pang surat sa Archbishop of Canterbury.[12] [13] mga surat ni Margaret, na sa tipikong paagi nagpoon kan mga tataramon na "By the Quene,"[14] kinokompilar nin sarong libro na ipinublikar ni Cecil Munro na ipinupublikar para sa Camden Societ kan 1863.[1][2]

Mga Apoon[baguhon | baguhon an source]

8. Louis I, Duke of Anjou
4. Louis II, Duke of Anjou
9. Marie of Blois
2. René, Duke of Anjou
10. John I of Aragon
5. Yolande of Aragon
11. Violant of Bar
1. Margaret of Anjou
12. John I, Duke of Lorraine
6. Charles II, Duke of Lorraine
13. Sophie of Württemberg
3. Isabella, Duchess of Lorraine
14. Rupert of Germany
7. Margaret of the Palatinate
15. Elisabeth of Nuremberg

Reperensya[baguhon | baguhon an source]

  • Abbott, Jacob (2004). History of Margaret of Anjou, Queen of Henry VI of England. Reproduction of 1871 text by Kessinger Press. 
  • Bagley, J.J. (1948). Margaret of Anjou, Queen of England. Herbert Jenkins. 
  • Brooke, C.N.L.. The Birth of Margaret of Anjou. 
  • Boutell, Charles (1863). A Manual of Heraldry, Historical and Popular. Winsor & Newton. 
  • Cokayne, George Edward, ed. (1893). Complete peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain and the United Kingdom, extant, extinct or dormant (L to M). 5 (1st ed.). London: George Bell & Sons. 
  • Costain, Thomas B. (1962). The Last Plantagenets. Popular Library, New York. 
  • Fraser, Antonia (1975). The Lives of the Kings and Queens of England. University of California Press. 
  • Haigh, Philip A. (1995). The Military Campaigns of the Wars of the Roses. Alan Sutton Publishing Ltd. ISBN 978-0-938289-90-6. 
  • Hookham, Mary Ann (1872). The Life and Times of Margaret of Anjou, Queen of England and France. Tinsley brothers. 
  • Kendall, Paul Murray (1955). Richard the ThirdFree registration required. George Allen & Unwin. ISBN 0-04-942048-8. 
  • Laynesmith, J. L. (2004). The Last Medieval Queens: English Queenship 1445-1503. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-924737-0. 
  • Maurer, Helen E. (2004). Margaret of Anjou: Queenship and Power in Late Medieval England. Boydell Press. 
  • Wagner, J.A. (2001). Encyclopedia of the Wars of the Roses. Santa Barbara. ISBN 1-85109-358-3. 

Panluwas na mga takod[baguhon | baguhon an source]

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. ↑ Dockray, Keith (2016). Henry VI, Margaret of Anjou, and the Wars of the Roses from Contemporary Chronicles, Letters, and Records. Fonthill Media. ISBN 978-1-78155-469-2. 
  2. ↑ Margaret Lucille Kekewich, The Good King: René of Anjou and Fifteenth Century Europe, (Palgrave Macmillan, 2008), 101.
  3. ↑ 3.0 3.1 Johnson, Elizabeth (2019). Shadow King: The Life and Death of Henry VI. Head of Zeus. p. 190. ISBN 9781784979645. 
  4. ↑ Brie, Friedrich, ed. (1908). The Brut; or, the Chronicles of England. London: Early English Text Society. p. 486. 
  5. ↑ 5.0 5.1 Johnson, Elizabeth (2019). Shadow King: The Life and Death of Henry VI. Head of Zeus. ISBN 9781784979645. 
  6. ↑ 6.0 6.1 Maurer, Helen E. (2004). Margaret of Anjou : Queenship and Power in Late Medieval England. Woodbridge: Boydell. ISBN 978-1-84383-104-4. 
  7. ↑ Griffiths, Ralph Alan (2004). The reign of King Henry VI. Sutton. pp. 740–741. ISBN 0-7509-3777-7. OCLC 474634628. 
  8. ↑ Sellar, W.C.; Yeatman, R.J. (1930). 1066 And All ThatFree registration required. Methuen. pp. 46. 
  9. ↑ Hookham, Mary Ann The life and times of Margaret of Anjou, queen of England and France; and of her father René "the Good," king of Sicily, Naples, and Jerusalem, Tinsley brothers eds. London, 1872, pp. 369–71, retrieved on 17 December 2016.
  10. ↑ Letters of Queen Margaret of Anjou and Bishop Beckington and Others, edited by Cecil Munro, Esq., published for the Camden Society, M.DCCC.LXIII, pp.98–98, Google Books, retrieved on 24 February 2010
  11. ↑ As the letter was not dated, it is not known which Archbishop this was; Munro suggests it was most likely to have been either John Stafford, (13 May 1443 – 25 May 1452) or Cardinal John Kemp, (21 July 1452 – 22 March 1454).
  12. ↑ Munro, pp.99–100.
  13. ↑ Letters of Queen Margaret of Anjou and Bishop Beckington, and Others, edited by Cecil Munro, Esq., published for the Camden Society, M.DCCC.LXIII, Google Books, retrieved on 24 February 2010.
  14. ↑ Munro, pp.89–165
Kinua sa "https://bcl.wikipedia.org/w/index.php?title=Margaret_kan_Anjou&oldid=270860"