Santa Veronica

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya

 

Santa eronica, by Hans Memling, c. 1470.

Si Santo Veronica, midbid man sa ngaran na Berenike, sarong balong taga Jerusalem na nabuhay kan primerong siglo AD, segun sa ekstra-biblical na Kristianong sagradong tradisyon.[1] Sarong siyang bantogan na santo sa dakul na banal na Kristiyanong nasyon. An 17th -century Acta Sanctorum na isipapukliko kan Mga Bollandista, inilista ang saiyang kapistahan kan Hulyo 12, alagad sarong German na Jesuit scholar na si Joseph Braun binanggit an pagromdom saiya sa Festi Marianni kan ika-13 kan Enero.

Si Saint Veronica asin an Holy Women, Grégoire Guérd, c.1530

Segun sa tradisyon kan simbahan nin katoloko, si Veronica nagpahiling nin pakikidamay kan maheling si Jesus na dara an krus pasiring ki Kalbarya asin itinao saiya an belo tanganing mapoho nia an saiyang angog. Inako ni Jesus an alok, asin kan ibalik nia ini, an ladawan kan saiyang lalauogon milagrosong nahiling sa belo. An makangangalas na belo inapod na Veil of Veronica.[1]

Ipigseselebrar an istorya kan Veronica sa ikaanom na Estasyon kan Krus sa mga simbahan nin Anglican, Catholic, and Western Orthodox.[2]

Pinaghalean[baguhon | baguhon an source]

Cloth of Saint Veronica, Bernardino Zagaelli, c. 1500, lana sa panel, Museo Philadelphia kan ArteFiladelfia Museum of Art
Albrecht Düsseldorf's 1513 Veronica

Mayong pinapanungdan an istorya ni Veronica asin kan saiyang taklob sa kanonikal na mga ebanghelyo. An pinakaharani iyo an milagro kan dai nginaranan na babae na pinaomayan sa paagi kan pagduta sa gubing ni Jesus.[3] An Gospel of Nicodemus (Ebanghelyo ni Nicodemo) nagtao kan saiyang ngaran bilang Berenikē o Bertonike (Koinē Greek: Βερενίκη). An ngaran na Veronica sarong Latinisasyon kan suanoy na pangaran na ini sa Macedonia. An estorya huring ipinaliwanag sa ika - 11 siglo kan idinagdag an istorya na si Kristo nagtao saiya nin tela na igwa nin saiyang emahe, na kan huri pinaomayan kaini si Emperador Tiberius. An koneksiyon kaini sa pagdara kan krus sa Pasyon nangyayari sana kaidtong mga 1380 sa popular na librong Meditations on the Life of Christ..

Estatuwa nin Veronica ni Francesco Mochi sa sarong nilalaog kan parapiyer na nagsusuporta sa mayor na dome kan Basilika ni San Pedro.

May panahon na an sarong relikya iinasosyar sa estorya. Si <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Pedro_Tafur" rel="mw:ExtLink" title="Pedro Tafur" class="cx-link" data-linkid="108">Pedro Tafur</a>, sarong Kastilang kabalyero na nagbisita sa Roma kan 1436, ilinaladawan an minasunod sa Iglesia ni San Pedro sa saiyang 1454 kasaysayan nin pagbiahe:

On the right hand is a pillar as high as a small tower, and in it is the holy Veronica. When it is to be exhibited an opening is made in the roof of the church and a wooden chest or cradle is let down, in which are two clerics, and when they have descended, the chest or cradle is drawn up, and they, with the greatest reverence, take out the Veronica and show it to the people, who make concourse there upon the appointed day. It happens often that the worshipers are in danger of their lives, so many are they and so great is the press.

Alagad, dai niya espesipikong sinasabi na siya mismo an nagpatotoo kan pagpapahiling na ini kan relikya.

An ibang akademikong reperensia nagsusuherir nin laen na ginikanan kan osipon ni St. Veronica: na an tela na may ladawan kan lalawgon ni Jesus midbid sa Latin bilang iyo an vera icon ("tunay na imahen"), asin ta ining pangaran para sa relikya napasalan-sala siring sa ngaran nin sarong santo. An Catholic Encyclopedia kan 1913 nagsurat:

The belief in the existence of authentic images of Christ is connected with the old legend of King Abgar of Edessa and the apocryphal writing known as the Mors Pilati (Wikidata) ("the Death of Pilate"). To distinguish at Rome the oldest and best known of these images it was called the vera icon (true image), which in the common tongue soon became "Veronica".

It is thus designated in several medieval texts mentioned by the Bollandists (e.g. an old Missal of Augsburg has a Mass "De S. Veronica seu Vultus Domini""Saint Veronica, or the Face of the Lord"), and Matthew of Westminster speaks of the imprint of the image of the Savior which is called Veronica: "Effigies Domenici vultus quae Veronica nuncupatur""effigy of the face of the Lord which is called a Veronica". By degrees, popular imagination mistook this word for the name of a person and attached thereto several legends which vary according to the country. [translations in italics added]

An pagsambit ki Agar konektado sa kaagid na osipon sa Iglesia Oriental, an Image of Edessa o Mandylion.

Ini an sabi kan <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Encyclop%C3%A6dia_Britannica" rel="mw:ExtLink" title="Encyclopædia Britannica" class="cx-link" data-linkid="133">Encyclopædia Britannica</a> manongod sa leyenda:[4]

Eusebius in his Historia Ecclesiastica (vii 18) tells how at Caesarea Philippi lived the woman whom Christ healed of an issue of blood (Matthew 9:20–22). Legend was not long in providing the woman of the Gospel with a name. In the West she was identified with Martha of Bethany; in the East she was called Berenike, or Beronike, the name appearing in as early a work as the "Acta Pilati", the most ancient form of which goes back to the fourth century. The fanciful derivation of the name Veronica from the words Vera Icon (eikon) "true image" dates back to the "Otia Imperialia" (iii 25) of Gervase of Tilbury (fl. 1211), who says: "Est ergo Veronica pictura Domini vera" (translated: "The Veronica is, therefore, a true picture of the Lord.")

Nasambitan si Veronica sa ibinaretang Mga bisyon ni Jesus Si Marie kan San Pedro, sarong Carmelite na madre na nag - iistar sa Tours, France, asin pinonan an debosyon sa Banal na Kabtang ni Jesus. Kan 1844, si Tugang na Marie nagbareta na sa sarong bisyon, naheling nia an Veronica na pinalirayo an espit asin laboy hale sa lalauogon ni Jesus na may tahob pasiring sa Kalbariya. Sinabi nia na an mga gibong malalaswang asin paglanghad ngonyan dinudugangan pa nin tubig an espit asin laboy na pinara ni Veronica kan aldaw na idto. Sono ki Marie kan San Pedro, sa saiyang mga bisyon, sinabihan sia ni Jesus na mawot nia an debosyon sa Saiyang Banal na Pakikiiba bilang Pag - andam para sa paglanghad asin paglanghad. Sa siring, an Mga Gibo nin Pag - andam ki Jesu - Cristo ikinokomparar sa Veronica na nakatatahob sa lalauogon ni Jesus.

An Debosyon sa Banal na Pakikilaban ni Jesus pag - abot nin panahon inoyonan Si Papa Leo XIII kan 1885. Si Veronica pigroromdom kan 12 Hulyo.

Opisyal na patrona[baguhon | baguhon an source]

Si Santa Veronica iyo an patron kan mga Pranses na mulquiniers kun sain ipigseselebrar ninda ini kabangan kan taon (kada tag-init asin tiglipot) arog sa dakul na banal na Kristiyanong nasyon. Siya man an patron na santo kan mga retratista, asin paralabang trabahador.

Hilingon pa[baguhon | baguhon an source]

  • Acheiropoietta
  • An mga Babae sa krusipiyon
  • Pinapaomayan ni Jesus an babaeng nagdudugo
  • Listahan kan mga ngaran para sa daing ngaran na Biblia
  • Mga relikya na konektado ki Jesus
  • Ilinlar kan Banal na Lalawgon
  • An Veil ni Veronica
  • Mateo 9
  • Marcos 5

Mga Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. "St. Veronica - Saints & Angels"
  2. Vatican Website Sixth Station
  3. Luke 8:43–48
  4. Delehaye, Hippolyte (1911). "Veronica, St". Encyclopædia Britannica (in English). 27 (11th ed.). pp. 1037–1038.