Shussan Shaka

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Liang Kai, Śākyamuni Descending the Mountain After Asceticism, Southern Song Dynasty (Chinese), 13th century, hanging scroll, ink and color on silk, 118.4 x 52.0 cm, Tokyo National Museum.

Si Shussan Shaka (Hapones: 出山釈迦 shussan shaka; Tsino: 出山釋迦 chūshān shìjiā; English: Śākyamuni Descending from the Mountain)[1] sarong inuulayan sa Subangan Asyanong arte Budhismo asin rawitdawit, kun saen si Śākyamuni Buddha nagbalik pakalihis nin anom na taon na pagkukulto sa kabukiran, ta saiyang nagami'awan na an praktis nin pagkukulto bakong dalan sa pagkasabot.[2] An istorya ni Shussan Shaka importanteng ulayon sa pagpinta pareho sa Tsina asin sa Hapon,[3] alagad bihira o dai man ngani makua sa Arteng Budhismo sa luwas nin Subangan Asya, kun saen an pagkukulto sa kabukiran bakong kabtang kan parte kan buhay ni Buddha.

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. In English there are many variant titles, with "emerging", "mountains", different diacriticals and prepositions, and so on.
  2. Brinker, Helmut (1973). "Shussan Shaka in Sung and Yüan Painting". Ars Orientalis 9: 21–40. 
  3. Brinker, Helmut; Kanazawa, Hiroshi (1997). "Themes and Genres of Zen Painting: The Historical Buddha Sakyamuni". Zen: Masters of Meditation in Images and Writing. Zurich: Artibus Asiae. pp. 131–135.