Jump to content

Hideaki Tokunaga

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Hideaki Tokunaga
德永 英明
Namondag (1961-02-27) Pebrero 27, 1961 (edad 63)
Yanagawa, Fukuoka, Japan
Mga genrePop, kayōkyoku
OkupasyonParakanta, Parasurat-kanta
Taon na aktibo1986–ngunyan
Mga tatakBandai 1986–1997
King Records (Japan) 1998–2001
A&M Records 2002–present
Websityowww.tokunagaandtonys.com

Si Hideaki Tokunaga (德永 英明, Tokunaga Hideaki, iminundag Pebrero 27, 1961 sa Yanagawa, Fukuoka) sarong Hapon na pop, parakanta,parasurat-kanta asin aktor.

Miski nabigó si Tokunaga na makapasa sa pasusulit sa Star Tanjō! kan 1982, napanatili niya an saiyang sadiri bilang recording singer kan 1986. Pagkatapos niyang i-released an mga hit song arog kan "Yume o Shinjite" (an enot na pantapos na tema kan seryo nin anime na Dragon Quest) asin an "Kowarekake no Radio" kan 1990, an saiyang single na "Wednesday Moon" uminabot sa No. 1 sa Oricon weekly charts kan 1991. Bistado man siya sa saiyang Vocalist album series, comprising his covers kan mga kantang pambabae. Vocalist, Vocalist 2, Vocalist 3 asin Vocalist 4 na ini-released kan 2005, 2006, 2007 asin 2010.

Si Tokunaga an enot na lalaking aktor na nagkaigwa nin dae mababa sa sarong album para maabot an numero-uno na posisyon sa Japanese Oricon weekly charts nin apat na dekada (1980s, 1990s, 2000s asin 2010s).[1]

Guminibo man nin mga kanta si Tokunaga para sa mga iba pang mga parakanta arog kan KinKi Kids' "Eien Ni" (hale sa 2007 album Phi).

Karera

[baguhon | baguhon an source]

Tuminutok si Tokunaga sa sarong Japanese television program na Star Tanjō! kan 1982.[2]Naggigibo an programa nin kadakol na Japanese stars arog ni Momoe Yamaguchi, Pink Lady asin ni Akina Nakamori. Kailan pa man, nakapasa si Akiko Matsumoto sa pagsubok kan oras na ito , samantala dae tinanggap si Tokunaga asin si Minako Honda.[3]

Kan Enero 21, 1986, napanatili ni Tokunaga an saiyang karera sa saiyang album na Girl asin sa saiyang single na "Rainy Blue". Kan 1987, uminabot sa posisyon na numero uno an saiyang ikatolong studio album na Birds sa Japanese Oricon charts. Kan mga amay nin 1990s, nabistado siya sa nacion na Filipinas kan an saiyang kantang "Saigo no Iiwake" (hale sa saiyang 1989 album na Realize) ki-cover sa Tagalog bilang "Ikaw Pa Rin" kan sarong unlikely singer, bakong parataram na Tagalog, kaparehong Hapones na si Ted Ito asin sa Ingles kan aktor na si Keempee de Leon bilang "My One and Only".[4] Nagin bistado pa siyang lalo sa USA kan pinatugtog an Saigo no Iiwake sa 2015 comedy-drama film na The Big Short. Kailan pa man, an saiyang 1991 album na Revolution an pinakahuring numero uno na album hanggan 2007.

Pinu'nan niyang ini-release an Vocalist album series, kun saen ki-nober niya an kadakol na mga kantang Hapon kan mga babayeng parakanta. Kan Setyembre 14, 2005, ini-release niya an album na Vocalist, an enot na trabaho sa saiyang seryo. Iniiba an saiyang album sa saiyang cover version kan 1975 na kanta ni Miyuki Nakajima na "Jidai" asin an 1977 na kanta ni Momoe Yamaguchi na "Cosmos". An album nagin certified na Milyon kan RIAJ para sa shipment kan mga kopya nin 1,000,000.[5]

Kan Agosto 30, 2006, ini-release ni Tokunaga an album na Vocalist 2. Kaiba sa saiyang album an mga cover version kan 1982 na kanta ni Akina Nakamori na "Second Love" asin an 2003 na kanta ni Mika Nakashima na "Yuki no Hana". An album nagin certified Triple Platinum kan RIAJ para sa shipment kan mga kopya nin 750,000.[6]

Kan Agosto 15, 2007, ini-release ni Tokunaga an album na Vocalist 3. Kaiba sa saiyang album an mga cover version kan 1985 na kanta ni Akiko Kobayashi na "Koi ni Ochite (Fall in Love)" asin an 1998 na kanta kan Every Little Thing na "Time Goes By". An saiyang cover version kan 1997 na kanta ni Namie Amuro na "Can You Celebrate?" an pinakapurit na track kan album, alagad ini man an pinakaenot na press limited edition kun saen kaiba ini sa track, iyo an saiyang cover version kan 1972 na kanta ni Naomi Chiaki na "Kassai". An Vocalist 3 uminabot sa posisyong numero-uno sa Oricon weekly album charts, na nagin saiyang numero-unong album sa 15 taon asin 10 bulan.[7]Nasa rukrok an Vocalist 3 sa Oricon weekly album charts nin duwang linggo. An album nagin kuwalipikadong Milyon kan RIAJ para sa shipment kan 1,000,000 na mga kopya.[8]

Kan Nobyembre 1, 2007, Kinober man ni Tokunaga an "Farewell Blues" (別れのブルース, Wakare no Burūsu) ni Noriko Awaya sa Tokyo International Forum bilang parte kan 100th Anniversary Concert ni Ryoichi Hattori.[9]

Kan Mayo 6, 2009, inirelease ni Tokunaga an saiyang studio album na We All. Napanatili an saiyang album bilang No. 1 sa Oricon weekly album charts. Dahil sa album, nagin siyang pinakaenot na solo nin lalaking artista kun saen napanatili kan 1980s na dae mababa sa one studio album to top sa Oricon weekly charts para sa tolong dekada (1980s, 1990s and 2000s).[10]

Ini-release ni Tokunaga an single na "Toki no Nagare ni Mi o Makase" kan Marso 31, 2010. Ini an saiyang cover version kan 1986 na kanta ni Teresa Teng asin an saiyang B-sides kan saiyang mga cover version kan 1982 na mga kanta ni Seiko Matsuda na "Akai Sweet Pea" asin an 2009 na kanta ni Juju na "Yasashisa de Afureru yōni." An mga kantang ini kaiba sa album na Vocalist 4 na ini-release kan Abril 20, 2010. Kaiba sa album an saiyang cover version kan 1999 na kanta ni Hikaru Utada na "First Love." Napanatili kan Vocalist 4 bilang No. 1 sa Oricon weekly charts. Tibaad sa album, nagin siyang pinakaenot na lalaking artista na igwa na dae mababa sa sarong album parukrok sa Oricon weekly charts para sa apat na dekada.[1]

Diskograpiya

[baguhon | baguhon an source]

Mga Studio album

[baguhon | baguhon an source]
  • Girl (1986)[11]
  • Radio (1986)
  • Birds (1987)
  • Dear (1988)
  • Realize (1989)
  • Justice (1990)
  • Revolution (1991)
  • Nostalgia (1993)
  • The Sun Boy (1995)
  • Bless (1997)
  • Honesto (1999)
  • Remind (2000)
  • Love, Please (2002)
  • My Life (2004)
  • We All (2009)
  • Statement (2013)

Mga Cover album

[baguhon | baguhon an source]
  • Vocalist (2005)
  • Vocalist 2 (2006)
  • Vocalist 3 (2007)
  • Vocalist 4 (2010)
  • Vocalist Vintage (2012)

Mga Live album

[baguhon | baguhon an source]
  • Hideaki Tokunaga Live (1990)
  • Live 1994 (1994)

Mga Compilation album

[baguhon | baguhon an source]
  • Intro (1987)
  • Intro II (1992)
  • Ballade of Ballade (1997)
  • Single Collection (1986–1991) (1998)
  • Single Collection (1992–1997) (1998)
  • Intro III (2001)
  • Shining Forever~ Self-Cover Best (2003)
  • Beautiful Ballade (2006)
  • Singles Best (2008)
  • Singles B-side Best (2008)
  • Singles Best Box (2009)
  • Vocalist & Ballade Best (2011)

Mga panluwas na takod

[baguhon | baguhon an source]
  1. ↑ 1.0 1.1 男性アーティスト初！ 徳永英明が80年代から4年代連続首位 (in Japanese). Oricon. 2010-04-27. Retrieved 2010-04-27. 
  2. ↑ 10月12日（木）の音楽番組情報. TV Life Music (in Japanese). 2006-10-12. Archived from the original on 2009-01-17. Retrieved 2010-04-21. 
  3. ↑ 【83年9月25日】スタ誕が１２年の歴史に幕…阿久悠氏「幻想ではなかった」 (in Japanese). Sports Nippon. 2009-09-25. Retrieved 2010-04-21.  [gadan na takod]
  4. ↑ Ted Ito @ Last.fm
  5. ↑ ゴールド等認定作品一覧　2010年5月 (in Japanese). RIAJ. Retrieved 2010-06-11. 
  6. ↑ ゴールド等認定作品一覧　2008年3月 (in Japanese). RIAJ. Retrieved 2009-10-14. 
  7. ↑ 徳永英明、カバーシリーズ総売上史上初の100万枚突破！ [Hideaki Tokunaga sold over one million copies for the first time as series of cover albums!] (in Japanese). Oricon. 2007-09-04. Retrieved 2009-02-11. 
  8. ↑ ゴールド等認定作品一覧　2008年4月 (in Japanese). RIAJ. Archived from the original on 2009-08-20. Retrieved 2009-10-14. 
  9. ↑ "Great covers at the 100th Anniversary of Ryoichi Hattori" (in Japanese). natalie. 2007-11-02. Retrieved 2009-02-11. 
  10. ↑ 徳永英明、オリジナルアルバムで17年ぶりに首位獲得 (in Japanese). Oricon. 2009-05-12. Retrieved 2010-04-21. 
  11. ↑ Hideaki Tokunaga Official Site - Discography
Kinua sa "https://bcl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hideaki_Tokunaga&oldid=259210"