Shiva Purana
An Shiva Purana saro sa kagwalong mayor na teksto kan Purana na genre kan mga tekstong Sanskrit sa Hinduismo, asin kabtang kan literaturang Shaivismo na corpus.[1] Iyan sa pangenot nakasentro sa dios nin Hindu na si Shiva asin sa diosang si Parvati, alagad an mga sinasambit asin sinasamba an gabos na dios.[2][3][4]
An Shiva Purana nagsasabi na iyan dating kompwesto nin 100, 000 na bersikulo na set nin kagduwang Samhita (mga libro), alagad an Purana minasabi pa na iyan bakong kompleto segun ki Sage Vyasa bago itinukdo ki Romaharshana.[1] An nakaligtas na mga manuskrito nag-eeksister sa manlaenlaen na bersiyon asin laog, kaiba an sarong mayor na bersiyon na may pitong libro (sinususog sa Habagatan na Indya), saro pa na igwa nin anom na libro, mantang an ikatulong bersyon sinususog sa edad media kan rehiyon nin Bengal kan subkontinente kan Indya na mayo nin mga libro alagad duwang dakulang seksyon na inaapod na Purva-Khanda (Nakalihis na Seksyon) asin Uttara-Khanda (Suminunod na Seksyon).[1] An duwang seksyon na kabali an mga libro, titulo kan ibang libro pareho asin laen an iba.[1] An Shiva Purana, siring kan ibang mga Purana sa literaturang Hindu, posibleng sarong buhay na teksto, na oro-otrong liniliwat, sinalidahan an mga tawohan asin binago an istorya sa laog nin halawig na panahon. An pinakagurang na manuskrito iyo an posibleng kinomposo, segun ki Klaus Klostermaier, mga ika-10 sagkod kan ika-11 na siglo CE. An ibang mga kapitulo kan nakaligtas na Purana sa presente posibleng kinomposo pagkatapos kan ika-14 na siglo.
An Shiva Purana igwa nin laog na mga kapitulo na nakasentro ki Shiva na mga kosmolohiya, mitolohiya, relasyon sa Dios, ethics, yoga, tirtha (pilgrimahe),, bhakti, mga salog asin heograpiya, asin iba pang mga tema. An teksto iyo an importanteng gikanan kan mga makasaysayan na impormasyon sa manlaenlaen na klase asin teolohiya sa likod kan Shaivismo kan amay na ika-2 Milenyo CE. An pinakagurang na nakaligtas na kapitulo kan Shiva Purana igwa nin signipikanteng pilosopiyang Advaita Vidanta, na sinalakan kan mga elementong teistiko kan Bhakti.
Kan ika-19 asin ika-20 na siglo, an Vayu Purana minsan inapod sa titulong Shiva Purana, asin kun minsan pinoproponir na kabtang kan kompletong Shiva Purana.Sa pagkakadiskubre kan dakol pang mga manuskrito, an mga modernong iskolar kinokonsiderar an duwang teksto bilang magka-iba, na kun saen an Vayu Purana bilang iyo an urog na gurang kinomposo kun minsan bago an ika-2 siglo CE.[5][6][7] An ibang mga iskolar linilista iyan bilang sarong Mahapurana, mantang an iba sinasabi na iyan sarong Upapurana.[8][9]
Toltolan[baguhon | baguhon an source]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Dalal 2014, p. 381.
- ↑ JL Shastri 1950a.
- ↑ Kramrisch 1976, pp. 172-173, 229, 263-275, 326, 340-369.
- ↑ K P Gietz 1992, p. 323 with note 1780.
- ↑ Klostermaier 2007, pp. 544-545 note 22.
- ↑ JL Shastri 1950b.
- ↑ JL Shastri 1950c.
- ↑ K P Gietz 1992, p. 539 with note 2987.
- ↑ Rocher 1986, pp. 33-34.
