Skanda Purana

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Sarong pahina hali sa seksyon kan Ganga Mahatmya kan Skanda Purana sa tataramon na Sanskrito asin iskriturang Devanagari.
Sarong pahina gikan sa manuskritong Skanda Purana sa tataramon na Sanskrito asin iskriturang Devanagari.
Sarong dahon gikan sa dahon nin palma kan Skanda Purana manuskritong libro, binurugkos gamit an mahimpis na bugkos

An Skanda Purana (IAST: Skanda Purāṇa) an pinakadakulang Mukyapurana, sarong genre kan onseng relihiyosong tekstong Hindu.[1] An teksto igwa nin labing 81,000 na bersikulo, asin saro sa mga literaturang Kaumara,[2] na isinurat pagkatapos kan Skanda, sarong aking lalaki ni Shiva asin Parvati, na midbid man bilang si Murugan.[3] Mantang an teksto ipinangaran ki Skanda, dai man siya nagtatampok nin mas dakul o mas dikit sa tekstong ini kisa sa iba pang mga tekstong may kinaaraman ki Shiva na Purana. An tekstong iyan nagin mahalagang rekord sa kasaysayan asin impluwensiya sa mga tradisyon nin Hindu na konektado sa dios nin gyera na si Skanda.[3][4]

An kaenot-enoteng teksto na tituladong Skanda Purana posibleng nag-eksister kan ika-8 siglo CE,[5][6] alagad an Skanda Purana na nabuhay sagkod sa presenteng mga panahon asin igwa nin dakol na bersiyon.[7] Ibinibilang iyan na buhay na teksto, na lakop na rinebisar, sa laog nin dakol na siglo, na naggigibo nin dakol na manlaen-laen na baryant.[5] An komun na mga elemento sa tradisyunal na mga edisyon ensiklopedia na nagtutukar nin cosmogony, mitolohiya, genealogy, dharma, kapiyestahan, gemolohiya, templo, heograpiya, pagpaliwanag kan mga birtud asin maraot, kan teolohiya asin kan naturalesa asin mga kualidad ni Shiva bilang absoluto asin an gikanan nin tunay na kaaraman.[8]

An mga edisyon kan tekstong Skandapurana nagtatao man nin librong ensiklopedya sa pagbiyahe na may metikolosong Tirtha Mahatmya (mga giyang panturistang peregrino), na igwa nin heograpikong lokasyon nin mga sentro nin peregrinasyon sa India, Nepal asin Tibet, na may konektadong mga osipon, parabola, himno asin estorya.[9][10][11]

Ining Mahāpurāṇa, arog kan iba, iinaatribwir sa sage na si Vyasa.

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. ↑ Ganesh Vasudeo Tagare (1996). Studies in Skanda Purāṇa. Published by Motilal Banarsidass, ISBN 81-208-1260-3
  2. ↑ Hans Bakker 2014, pp. 4-6.
  3. ↑ 3.0 3.1 Rocher 1986, pp. 114, 229-238.
  4. ↑ KK Kurukkal (1961), A Study of the Karttikeya Cult as reflected in the Epics and the Puranas, University of Ceylon Review, Vol. 19, pages 131-138
  5. ↑ 5.0 5.1 Richard D. Mann (2011). The Rise of Mahāsena. BRILL. p. 187. ISBN 9789004218864. 
  6. ↑ Hans Bakker 2014, pp. 1-3.
  7. ↑ Doniger 1993, pp. 59-83.
  8. ↑ Rocher 1986, pp. 234-238.
  9. ↑ Jean Holm; John Bowker (1998). Sacred Place. Bloomsbury Academic. p. 68. ISBN 978-0-8264-5303-7. 
  10. ↑ Krishan Sharma; Anil Kishore Sinha; Bijon Gopal Banerjee (2009). Anthropological Dimensions of Pilgrimage. Northern Book Centre. pp. 3–5. ISBN 978-81-89091-09-5. 
  11. ↑ Vijay Nath (2007), Puranic Tirthas: A study of their indigenous origins and the transformation (based mainly on the Skanda Purana), Indian Historical Review, Vol. 34, Issue 1, pages 1-46
Kinua sa "https://bcl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skanda_Purana&oldid=249006"