Jump to content

Srivijaya

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Mapa kan expansion kan Imperyong Srivijaya, nagpoon sa Palembang kaidtong ika-7 na siglo, dangan nakaunat sa kadaklan kan Sumatra, dangan nakalakop sa Java, Riau Islands, Bangka Belitung, Singapore, Malay Peninsula (midbid bilang: Kra Peninsula), Thailand, Cambodia, South Vietnam, Kalimantan, Sarawak, Brunei, Sabah, asin nagtapos sa Kahadean kan Dharmasraya sa Jambi kaidtong ika-13 na siglo.

An Srivijaya (Indonesian: Sriwijaya)[1] iyo an Buddhistang thalassocratic na [2] imperyo basado sa isla kan Sumatra (sa modernong panahon na Indonesia), na impluwensyado an kadaklan kan Habagatan-subangan na Asya.[3] An Srivijaya iyo an importanteng sentro para sa expansion kan Budismo poon kaidtong ika-7t sagkod kan ika-11 na siglo AD. An Srivijaya iyo an enot na polity na nagdominar sa kadaklan kan solnopan na Kadagatan na Habagatan-Subangan na Asya. Huli sa saiyang lokasyon, an Srivijaya nag-uswag nin komplikadong teknolohiya sa paggamit nin maritime resources. Dugang pa, an saiyang ekonomiya nagin progresibo na nakadepende sa nag-uuswag na kalakalan sa rehiyon, pigbabago iyan pasiring sa ekonomiya na basado sa prestihiyosong produkto.[4]

  1. Miksic, John N.; Goh, Geok Yian (2017). Ancient Southeast Asia. London: Routledge. 
  2. Error sa pag-cite: Imbalidong <ref> tatak; mayong teksto na ipinagtao para sa reperensiya na pinagngaranan na Kulke
  3. Munoz, Paul Michel (2006). Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula. Singapore: Editions Didier Millet. p. 171. ISBN 981-4155-67-5. 
  4. Laet, Sigfried J. de; Herrmann, Joachim (1994). History of Humanity. Routledge.