Isha Upanishad

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Isha Upanishad, bersikulo 1 sundo 3 (Sanskrito, Devanagari script)

An Isha Upanishad (Devanagari: ईशोपनिषद् IAST īśopaniṣad), midbid man sa apod na Shri Ishopanishad, saro sa pinakahalipot na Upanishad, na isinurat bilang an ultimong kapitulo (adhyāya) kan Shukla Yajurveda. Saro ining Mukhya (primary, prinsipal) Upanishad, asin bisto sa duwang resensyon, na pig'aapod na Kanva (VSK) asin Madhyandina (VSM). Sarong halipot na tula an Upanishad, na kompwesto nin 17 o 18 na bersikulo, depende sa resensyon.

Iyan sarong pangenot na teksto kan mga sub-eskwelahan na Venda, asin sarong maimpluwensiang Śruti sa manlaen-laen na eskwelahan nin Hinduismo. Ini an ika-40 na kapitulo kan Yajurveda. An pangaran kan teksto kinua sa insipit kaini, īśā vāsyam, "yaon sa laog kan Kagurangnan", o "tinatago sa Kagurangnan (Sadiri)".[1] Tinutukar sa teksto an Atman (Sadiri) teoriya nin Hinduismo, asin pigsasambit pareho kan Dvaita (dualismo) asin Advaita (bakong dualismo) na mga sub-eskwelahan kan Vedanta.[2]

Pigklasipikar ini bilang "poetic Upanishad" kaiba an Kena, Katha, Svetasvatara asin Mundaka ni Paul Deussen (1908).[3]

Toltolan[baguhon | baguhon an source]

  1. Ralph T. H. Griffith, The Texts of the White Yajurveda, pages 304-308
  2. AK Bhattacharyya, Hindu Dharma: Introduction to Scriptures and Theology, ISBN 978-0595384556, pages 25-46
  3. Deussen, Paul (1908), The philosophy of the Upanishads